اهرام جیزه

 

اهرام جیزه

اهرام ، مصر

اهرام جیزه ، عربی احرام الجزاح ، جیزه همچنین اهرام گیزه ، سه اهرام سلسله چهارم (حدود 2575 - حدود 2465 پ. م.) را که در فلات صخره ای در ساحل غربی رود نیل در نزدیکی الجیزه (جیزه) برپا داشتند ، هجی کرد. در شمال مصر. در دوران باستان آنها در میان عجایب هفتگانه جهان قرار داشتند. ویرانه های باستانی منطقه ممفیس ، از جمله اهرام جیزه ، āaqqārah ، Dahshūr ، Abū Ruwaysh و Abū Ṣīr ، در مجموع در سال 1979 به عنوان میراث جهانی یونسکو تعیین شد.

نامگذاری اهرام - خوفو ، خفره و منکوره - مربوط به پادشاهانی است که برای آنها ساخته شده اند. شمالی ترین و قدیمی ترین هرم این گروه برای خوفو (به یونانی: Cheops) ، دومین پادشاه سلسله چهارم ساخته شد. هرم بزرگ نامیده می شود ، بزرگترین این سه است ، طول هر طرف در پایه به طور متوسط ​​755.75 فوت (230 متر) و ارتفاع اصلی آن 481.4 فوت (147 متر) است. هرم میانی برای خفره (به یونانی: Chephren) ، چهارم از هشت پادشاه سلسله چهارم ساخته شده است. ابعاد این سازه 707.75 فوت (216 متر) در هر طرف است و در اصل 471 فوت (143 متر) ارتفاع داشته است. جنوبی ترین و آخرین هرم ساخته شده مربوط به منکاوره (به یونانی: Mykerinus) ، پنجمین پادشاه سلسله چهارم بود. ابعاد هر طرف 356.5 فوت (109 متر) و ارتفاع کامل سازه 218 فوت (66 متر) بود. هر سه این اهرام در دوران باستان و قرون وسطی به دو صورت داخلی و خارجی غارت شدند. بنابراین ، کالاهای قبری که در ابتدا در اتاق های دفن سپرده شده اند ، گم شده اند و اهرام دیگر به ارتفاع اصلی خود نمی رسند ، زیرا تقریباً به طور کامل از پوسته های بیرونی خود از سنگ آهک سفید و صاف جدا شده اند. به عنوان مثال هرم بزرگ ، اکنون فقط 451.4 فوت (138 متر) ارتفاع دارد. که از خفره پوشش خارجی سنگ آهک را فقط در بالاترین قسمت خود حفظ می کند. در نزدیکی هر هرم یک معبد مرده ساخته شده بود که از طریق یک مسیر شیب دار به یک معبد دره در لبه دشت سیل نیل متصل می شد. همچنین در نزدیکی اهرام فرعی وجود داشت که برای دفن سایر اعضای خانواده سلطنتی مورد استفاده قرار می گرفت.

هرم خوفو شاید عظیم ترین ساختمان منفرد ساخته شده روی کره زمین باشد. اضلاع آن با زاویه 51 درجه و 52 درجه بالا می رود و به طور دقیق به چهار نقطه اصلی قطب نما جهت می یابد. هسته هرم بزرگ از بلوک های آهکی مایل به زرد ساخته شده است ، پوشش خارجی (اکنون تقریباً کاملاً از بین رفته است) و معابر داخلی آن از سنگ آهک با رنگ روشن تر است و اتاق دفن داخلی از بلوک های عظیم گرانیت ساخته شده است. تقریباً 2.3 میلیون بلوک سنگ تراشیده ، حمل و نقل و مونتاژ شد تا سازه 5.75 میلیون تنی ایجاد شود که شاهکاری از مهارت فنی و توانایی مهندسی است. دیواره های داخلی و همچنین چند سنگ پوشش خارجی که هنوز هم در جای خود باقی مانده اند اتصالات ظریف تری نسبت به سایر سنگ تراشی های ساخته شده در مصر باستان نشان می دهد.

ورودی هرم بزرگ در ضلع شمالی است ، حدود 59 فوت (18 متر) از سطح زمین. یک راهرو شیب دار از طریق سنگ تراشی داخلی هرم از آن نازل می شود ، به خاک سنگی که سازه بر روی آن قرار دارد نفوذ می کند و به یک محفظه زیرزمینی ناتمام ختم می شود. از شاخه های دالان در حال پایین رفتن یک مسیر عبور صعودی وجود دارد که به اتاقی معروف به اتاق ملکه و به یک گالری شیب دار بزرگ که طول آن 151 فوت (46 متر) است منتهی می شود. در انتهای بالای این گالری ، یک گذرگاه باریک و بلند به اتاق دفن مناسب دسترسی دارد که معمولاً اتاق شاه نامیده می شود. این اتاق کاملاً با پوشش گرانیت پوشانده شده و مسقف شده است. از محفظه دو شافت باریک به طور مایل از طریق سنگ تراشی به سمت خارج هرم می روند. مشخص نیست که آیا آنها برای یک هدف مذهبی طراحی شده اند یا برای تهویه هوا طراحی شده اند. بالای اتاق شاه پنج محفظه وجود دارد که با صفحات عظیم گرانیت افقی از هم جدا شده اند. هدف احتمالی این صفحات محافظت از سقف اتاق دفن با انحراف رانش بسیار زیاد اعمال شده توسط توده های سنگ فرش سنگ تراشی بود.

این سوال که چگونه اهرام ساخته شده اند ، پاسخ کاملا رضایت بخشی دریافت نکرده است. قابل قبول ترین مورد این است که مصری ها خاکریزی شیب دار و محاصره شده از آجر ، خاک و شن و ماسه استفاده می کردند که با افزایش هرم ، از نظر ارتفاع و طول افزایش می یافت. بلوک های سنگی توسط سورتمه ها ، غلتک ها و اهرم ها از سطح شیب دار منتقل می شدند. طبق گفته مورخ یونان باستان هرودوت ، ساخت هرم بزرگ 20 سال طول کشید و خواستار کار 100000 نفر شد. این رقم با توجه به این فرض که این مردان که کارگر کشاورزی بودند ، فقط در هرم ها کار می کردند (یا در درجه اول) در حالی که کار کمی در مزارع انجام می شد - به عنوان مثال ، زمانی که رود نیل طغیان می کرد - قابل باور است. با این حال ، در اواخر قرن بیستم ، باستان شناسان شواهدی یافتند که نشان می دهد نیروی کار محدودتری این مکان را به جای دائمی و نه فصلی اشغال کرده است. پیشنهاد شد که حدود 20،000 کارگر ، با پرسنل پشتیبانی همراه (نانوایان ، پزشکان ، کشیش ها و غیره) ، برای انجام این کار کافی باشند.

در جنوب هرم بزرگ در نزدیکی معبد دره خفره ، ابوالهول بزرگ واقع شده است. ابوالهول که از سنگ آهک تراشیده شده است ، دارای ویژگی های صورت یک مرد اما بدن شیر خوابیده است. طول آن تقریباً 240 فوت (73 متر) و 66 فوت (20 متر) ارتفاع است.

در سال 1925 مقبره ای گودالی حاوی تجهیزات دفن شده مادر خوفو ، ملکه هتفرس ، در نزدیکی انتهای فوقانی آزادراه خوفو کشف شد. در انتهای یک شافت عمیق پر از سنگ ، سارکوفاگ خالی ملکه پیدا شده بود که با مبلمان و وسایل جواهرات احاطه شده بود که نشان دهنده توانایی بالای هنری و کمال فنی صنعتگران سلسله چهارم است.

 

در پیرامون این سه هرم ، مزارع وسیعی از سازه های تشییع جنازه تخت به نام مستاباس وجود دارد. از مستاباها برای دفن اقوام یا مقامات پادشاهان استفاده شده است. علاوه بر مستاباهای اصلی سلسله چهارم ، مستاباهای متعددی از سلسله های 5 و 6 (حدود 2465 - حدود 2150 ق.م.) در اطراف و در میان ساختارهای قبلی یافت شده است.

در اواخر دهه 80 و 90 ، حفاری ها در اطراف اهرام نشان داد که مناطق کارگران شامل نانوایی ها ، محل های ذخیره سازی ، کارگاه ها و مقبره های کوچک کارگران و صنعتگران است. به نظر می رسد مهر و موم گل و لای ، مناطق کارگاه را به اواخر سلسله چهارم می رساند. این گورها از گنبدهای خشتی گلی ساده گرفته تا بناهای سنگی با جزئیات بیشتر ساخته شده اند. تندیس ها در برخی از ساختارها پیدا شدند. کتیبه های هیروگلیفی بر روی دیوارهای مقبره گاهی اوقات متوفی را شناسایی می کنند.

مجسمه ابولهول جیزه مصر

 

ابوالهول بزرگ جیزه

بنای یادبود ، جیزه ، مصر

مجسمه ابوالهول بزرگ جیزه ، مجسمه سنگ آهک عظیم الجثه یک سنگ بنفش دراز کشیده واقع در جیزه ، مصر ، که احتمالاً از دوران پادشاهی خفره (حدود 2575 - حدود 2465 پ.م.) می باشد و چهره او را به تصویر می کشد. این یکی از مشهورترین بناهای دیدنی مصر است و مسلماً شناخته شده ترین نمونه هنر ابوالهول است.

ابوالهول بزرگ از بزرگترین مجسمه های جهان است که ابعادی در حدود 240 فوت (73 متر) طول و 66 فوت (20 متر) طول دارد. این بدن شیر و سر انسان تزیین شده با سر شاه سلطنتی دارد. این مجسمه از یک قطعه سنگ آهک تراشیده شده است و باقیمانده رنگدانه ها نشان می دهد که تمام ابوالهول بزرگ نقاشی شده است. طبق برخی برآوردها ، برای اتمام مجسمه 100 کارگر با استفاده از چکش های سنگی و اسکنه های مسی حدود سه سال طول می کشید

اکثر محققان تاریخچه ابوالهول بزرگ را به سلسله چهارم می رسانند و مالکیت خفره را می گذارند. با این حال ، برخی معتقدند که این بنا توسط برادر بزرگتر خفره Redjedef (Djedefre) برای بزرگداشت پدرشان ، خوفو ، ساخته شده است که هرم وی در جیزه به عنوان هرم بزرگ شناخته می شود. این نظریه پردازان ادعا می کنند که چهره ابوالهول بزرگ بیشتر از خفره به خوفو شباهت دارد و همچنین مشاهده باعث گمانه زنی شد که خوفو خود مجسمه را ساخته است

ابوالهول بزرگ طی سالها بسیار خراب شده است و از زمان های بسیار قدیم - که احتمالاً از زمان سلطنت توتموز چهارم (1400–1390 قبل از میلاد) آغاز می شود - تلاش های زیادی برای حفظ مجسمه انجام شده است. در حالی که بدن بیشترین فرسایش را داشته است ، صورت نیز آسیب دیده است و بینی آن به طور چشمگیری از بین رفته است. به گفته برخی ، این خسارت توسط سربازان ناپلئون ایجاد شده است ، آنها با یک توپ بینی خود را شلیک کردند. با این حال ، تصاویر مربوط به قبل از ناپلئون ، یک ابوالهول بدون بینی را نشان می دهد. نظریه دیگری ادعا می کند که محمد ساعیم الدهر ، یک مسلمان صوفی ، در اعتراض به بت پرستی مجسمه را در قرن 14 قطع کرده است.