کلیسای جامع سانتیاگو د کامپوستلا (santiago de compostela cathedral)

 

برای بیشتر زائرانی که کامینو د سانتیاگو را به عهده دارند ، پایان سفر کلیسای جامع سانتیاگو د کامپوستلا است. این کلیسای جامع در قلب سانتیاگو قدیمی قرار دارد - در واقع ، مرکزی را تشکیل می دهد که در اطراف آن قرون وسطایی شکل گرفته و به شکل امروزی آن رشد یافته است. به عنوان بنای یادبود مقدس ، بقایای زمینی سنت جیمز بزرگ ، درخشان مسیحیت به اسپانیا ، ساختار و تزیینات آن بیانگر قرن ها ایمان ، تقوی و عزت مسیحی است.

طراحی کامپوستلا

با ورود زائران به حومه کمپوستلا ، می توانند سنگرهای باروکی اوبرادیرو یا نمای غربی را ببینند. این نمای نماد کامپوستلا ، کامینو و اسپانیا مدرن را نشان می دهد. چهار خانه واقع در اطراف خود کلیسای جامع وجود دارد. زائرانی که با Camino Frances سفر می کنند ، ابتدا وارد Praza da Inmaculado خواهند شد. در اینجا ، با روبروی شمالی یا جبهه آزیبچریا ، از طریق Porta do Paraiso به کلیسای جامع منتقل می شوند.

به عنوان یک بنیاد زیارتی ، کلیسای جامع Santiago de Compostela به زائران اجازه می دهد تا در داخل راهروهای طولانی ، به اطراف خانه بپردازند ، با ادای احترام در کلیساها و قبل از انواع تصاویر ، در حالی که توده در شبستان مرکزی انجام می شود. هر روز یک توده زائر گفته می شود ، که طی آن عظیم botafumeiro یا مشعل بخور راه دودی خود را بر روی پیوندها می چرخاند. تسلط توجه زائران ، محراب بلند است که در بالای دخمه جایی که یادگارهای مقدس قرار دارد ، قرار دارد. محراب یک شگفتی باروک است ، که با طلا می درخشد. بالای آن مجسمه ای از سنت جیمز را معلق می کند که از طریق یک باز مخصوص در پشت محراب می توان زائران را پذیرایی کرد. نمازخانه هایی که از پشت محراب بیرون می آیند حاوی هنرهایی هستند که نشان دهنده قرن های اهدا کننده موهوم است و موزه ای واقعی از نقاشی ها و مجسمه ها را تشکیل می دهند.

Portico da Gloria

شاید برجسته ترین گنجینه هنری در فضای داخلی کلیسای جامع ، Portico da Gloria ، نارتیکس یا ایوان نما غربی باشد زائرانی از Camino Frances معمولاً از طریق نمای شمالی وارد کلیسای جامع می شوند ، بنابراین Portico da Gloria ممکن است در واقع خروج آنها را تشکیل دهد. این گنجینه مجسمه قرون وسطایی سزاوار بازدید روزانه است. شامل سه درب است که به قسمت مرکزی کلیسای جامع باز می شوند. منطقه بالای درگاهها و اسکله هایی که آنها را از هم جدا می کند ، با تصاویر مقدس خارق العاده ای حک شده است. مسیح با عظمت در بالای درگاه مرکزی قرار دارد که اطراف آن انجیلها را با ملائکه احاطه کرده اند. رسولان و پیامبران عهد عتیق حضور دارند ، در حالی که اسکله مرکزی به چهره استقبال خود سنت جیمز اختصاص دارد. پای او پوشیده شده است که قرن هاست از زائران با احترام و تسکین سنگ به آن سنگ زده اند. بهشت ، تمیز و جهنم ، با فرشتگان و دیوها ، پیش زمینه را تشکیل می دهند. Portico da Gloria نوعی جمع بندی بصری از آموزه های مسیحی را تشکیل می دهد.

تاریخ کلیسای جامع

 هنگامی که سارکوفاگ سنت جیمز در اوایل قرن 9 به طور معجزه آسایی کشف شد ، یک پناهگاه کوچک برای محافظت از یادگارها ساخته شد. این به زودی به مرکز زیارت تبدیل شد. این کلیسای اصلی در سال 997 با خشونت تخریب شد. بنایی که به کلیسای جامع امروزی تبدیل می شود ، در اواخر قرن یازدهم برای خدمت به شمار فزاینده ای از زائران آغاز شد. کلیسای جامع کامپوستلا در ابتدا به سبک رومانیایی طراحی شده بود. اگر از بالا مشاهده شود ، به نظر می رسد یک صلیب غول پیکر است که "تخته" مرکزی آن شبستان و بازوی صلیب است. این ساختار پایه رومانیایی با وضوح بیشتری در فضای داخلی دیده می شود. در اطراف آن نمازخانه ها و دیگر سازه های مقدس منسوخ شده اند. در سال 1211 که به پایان رسید ، کلیسای جامع بر کامپوستلا که اکنون به یک اسقف اعظم تبدیل شده بود ، مسلط شد و روم و اورشلیم یکی از قدرتمندترین مسیحیت بودند.

بنایی که به کلیسای جامع امروز تبدیل شود ، در اواخر قرن یازدهم برای خدمت به شمار فزاینده ای از زائران آغاز شد. کلیسای جامع کامپوستلا در ابتدا به سبک رومانیایی طراحی شده بود. اگر از بالا مشاهده شود ، به نظر می رسد یک صلیب غول پیکر است که "تخته" مرکزی آن شبستان و بازوی صلیب است. این ساختار پایه رومانیایی با وضوح بیشتری در فضای داخلی دیده می شود. در اطراف آن نمازخانه ها و دیگر سازه های مقدس منسوخ شده اند. در سال 1211 که به پایان رسید ، کلیسای جامع بر شهر کامپوستلا که اکنون به یک اسقف اعظم تبدیل شده بود ، مسلط شد و روم و اورشلیم یکی از قدرتمندترین مسیحیت بودند. در دوران رنسانس ، دانشگاه سانتیاگو د کامپوستلا تشکیل شد و بیمارستان سابق زائر را در کنار خود کلیسای جامع اشغال کرد (دانشگاه سانتیاگو هنوز قوی است ، اما بسیار فراتر از محل رنسانس گسترش یافته است). کلیسای جامع مدرن در قرنهای هفدهم و هجدهم ، در سبکهای تزئین شده باروک و نئوکلاسیک ، مورد تجسس و گسترشهای اساسی قرار گرفته است که باعث می شود عناصر جدید از ساخت قبلی متمایز شوند. به عنوان مثال ، صورت Azibecheria ، در سال 1769 به پایان رسید ، شامل هر دو بخش باروک و نئوکلاسیک است ، در حالی که نمای شرقی (دا کوینتانا) مربوط به یک قرن قبل است. برخی از بخش های کلیسای جامع ، مانند برج ساعت ، طی چند قرن با فواصل کار می شدند. ساعتهای موجود اکنون فقط در سال 1990 نصب شده اند!

موزه گوگنهایم (Guggenhiem Museum, Billbao)

  موزه گوگنهایم در حاشیه رودخانه نروژین در بیلبائو ، اسپانیا ، تلفیقی از اشکال پیچیده ، چرخاننده و مادی بودن جذاب است که به یک برنامه پیچیده و یک بافت شهری صنعتی پاسخ می دهد. با بیش از یک صد نمایشگاه و بیش از ده میلیون بازدید کننده به شناخت آن ، موزه گوگنهایم فرانگ گری بیلبائو نه تنها شیوه تفکر معماران و مردم راجع به موزه ها تغییر داد ، بلکه اقتصاد بیلبائو را نیز با موفقیت حیرت آور خود رونق بخشید. در واقع ، پدیده تحول یک شهر در پی ساخت یک قطعه مهم از معماری ، اکنون به عنوان "اثر بیلبائو" گفته می شود. بیست سال موزه امروز همچنان فرضیات مربوط به ارتباطات بین هنر و معماری را به چالش می کشد.

 تاریخچه موزه گوگنهایم

در سال 1991 ، دولت باسک به سلیمان آر. بنیاد گوگنهایم تأسیس کرد که یک موزه گوگنهایم را تأسیس کند که در منطقه بندر ویران شده بیلبائو ساخته شود ، زمانی که منبع اصلی درآمد این شهر باشد. به طور مناسب ، این موزه به بخشی از یک طرح بازسازی بزرگتر مبنی بر تجدید و نوسازی شهرک صنعتی تبدیل شد. تقریباً بلافاصله پس از افتتاح آن در سال 1997 ، گوگنهایم بیلبائو به یک جاذبه گردشگری محبوب تبدیل شد که بازدید کنندگان از سراسر جهان را به خود جلب می کند.

 سایت رودخانه در لبه شمالی مرکز شهر قرار دارد. یک خط جاده و راه آهن از سمت جنوب ، رودخانه به سمت شمال ، و سازه بتونی پل Salve از شرق است. با ایجاد ارتباط فیزیکی ملموس با شهر ، ساختمان در اطراف پل Salve گردش کرده و از آن خارج می شود ، یک تفرجگاه کنار رودخانه خمیده ایجاد می کند و یک پلاک عمومی جدید و سخاوتمندانه را در سمت جنوب محلی که شبکه شهر در آن قرار دارد ، شکل می دهد. به پایان می رسد این بنا مناظر مناظر ، از قبیل گذرگاه باریک به تالار ورودی اصلی که یادآور یک تنگه ، یا مسیر گردش منحنی و ویژگی های آب است ، در پاسخ به رودخانه نوریان است.

 ساختار موزه گوگنهایم

اگرچه شکل ظاهری فلزی از قسمت بیرونی تقریباً گلدار به نظر می رسد ، اما از روی زمین این ساختمان بیشتر به یک قایق شباهت دارد و زندگی صنعتی گذشته بندر بیلبائو را تحریک می کند. ساخته شده از تیتانیوم ، سنگ آهک و شیشه ، منحنی های به ظاهر تصادفی از قسمت بیرونی برای گرفتن نور و واکنش در برابر خورشید و آب و هوا طراحی شده است. گیره های ثابت ، یک سطح مرکزی کم عمق را در هر یک از کاشی های تیتانیومی 0.38 میلی متر ایجاد می کنند ، باعث می شوند که سطح در نور در حال تغییر است و درخشندگی فوق العاده ای به ترکیب کلی می بخشد.

 به دلیل پیچیدگی ریاضی آنها ، منحنی های پیچش با استفاده از یک نرم افزار طراحی 3 بعدی به نام CATIA طراحی شده اند که امکان طراحی و محاسبات پیچیده ای را فراهم می کند که چند سال پیش امکان پذیر نبودند. در اصل ، این نرم افزار نقاطی را در لبه ها ، سطوح و تقاطع های مدل های ساخته شده گری برای ساخت مدل های روی صفحه نمایش دیجیتالی می کند که سپس می توانند به روش کارتون های متحرک دستکاری شوند.

 دیوارها و سقف های ساختمان دارای بار هستند و شامل سازه داخلی میله های فلزی هستند که به شکل مثلثی از شبکه ها تشکیل شده اند. CATIA تعداد میله های مورد نیاز در هر مکان و همچنین موقعیت ها و جهت گیری های میله ها را محاسبه کرد. علاوه بر این سازه ، دیوارها و سقف ها دارای چندین لایه عایق و پوشش بیرونی تیتانیوم هستند. هر قطعه منحصر به مکان خود است که توسط نرم افزار CATIA تعیین می شود.

دهلیز بزرگ و پر از نور به عنوان مرکز برگزار کننده موزه ، با توزیع 11000 متر مربع فضای نمایشگاه در نوزده گالری در خدمت شماست. ده مورد از این گالری ها از یک طرح کلاسیک متعامد معمولی پیروی می کنند که با استفاده از انتهای سنگ آهک می توان از قسمت بیرونی آن را شناسایی کرد. نه گالری باقیمانده از خارج با بیرون زدن فرم های آلی پوشیده از تیتانیوم شناسایی می شوند. بزرگترین گالری به طول 30 متر عرض و 130 متر طول دارد و دارای یک مجموعه دائمی به نام "ماده زمان" توسط ریچارد سرا است.

 

تأثیرات اجتماعی و اقتصادی موزه گوگنهایم

تأثیرات اجتماعی و اقتصادی موزه حیرت انگیز بوده است. در طول سه سال اول بهره برداری ، تقریباً 4 میلیون گردشگر از موزه بازدید کردند - حدود 500 میلیون سود کسب کردند. علاوه بر این ، پولی که بازدید کنندگان در هتل ها ، رستوران ها ، مغازه ها و حمل و نقل هزینه کرده اند ، بالغ بر 100 میلیون مالیات جمع آوری کرده اند که بیش از هزینه های ساختمان را جبران می کند. با این حال ، وعده "اثر بیلبائو" همچنین باعث شکوفایی ساختمان در معماری "بیانیه" در سرتاسر جهان شد ، چیزی که در پی بحران اقتصادی اخیر بسیار ناچیز بود. با این وجود ، این موزه یک سازه نمادین است که به دلیل پیچیدگی و شکل آن مشهور است.

سن لورنزو دی ال اسکوریال (SAN LORENZO DE EL ESCORIAL)

سن لورنزو دی ال اسکوریال ، واقع در سیرا د گواداراما ، یکاقامتگاه تابستانی سلطنتی در نیمه راه مادرید و لا گرانجا د سان ایلدفونسو بود. باتشکر از این ، تعداد زیادی بنای تاریخی از آن زمان به نمایش می گذارد ، که امروز به شهری پر از جذابیت ، جو فرهنگی و گزینه های تفریحی تبدیل شده اند. به دلیل زیبایی آنها ، سن لورنزو دی ال ایسکوریال به همراه آرانژوز و آلکالو دو هنارس در برنامه میراث جهانی جامعه مادرید گنجانده شده اند.

مکانی با تاریخ

طبق برنامه های خوان خوان بوتیستا د تولدو و خوان دو هررا ، فلیپه دوم در پایان سال 1562 محل یادبود این مجتمع را برای بزرگداشت نبرد سن کوینتین تأسیس کرد. صومعه و سایت سلطنتی سان لورنزو دی ال Escorial در سال 1984 توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی اعلام شد.

این بازدید در صومعه و اطراف آن آغاز می شود

 صومعه مکانی ابعادی چشمگیر و با ارزش است. Basilica Monumental ، Pantheon Royal که در آن پادشاهان اسپانیایی خانه های اتریش و بوربن در آن دفن شده اند ، Pantheon of the نوزادان ، اتاق های فصل ، کتابخانه و پاسیو ها که در یک اقامتگاه تابستانی به ارزش پادشاهان از دست نمی رود. . هرچند که در بنزلیک دو بنای تشییع جنازه وجود دارد که به خانواده های کارلوس اول و فیلیپه دوم اختصاص داده شده است ، اما بقایای فانی پادشاهان در پانتئون پادشاهان واقع شده است که در زیر پیشگویی از باسیلکا در یک نمازخانه مدور قرار دارد. اعضای دیگر خانواده سلطنتی در پانتئون نوزادان دفن می شوند. تزیین صومعه و عناصر تشکیل دهنده آن به برخی از برجسته ترین هنرمندان زمان سفارش شده است. شما می توانید از آن در موزه معماری و نقاشی بازدید کنید ، جایی که مجموعه مهمی از نقاشی های ال Greco ، Tiziano ، Ribera ، Luca Giordano ، Zuccaro ، Tintoretto ، Veronés ، Velázquez ، El Bosco یا Zurbarán را پیدا خواهید کرد و همچنین مجسمه های Monegro، Bernini و سلوینی. این مجتمع تاریخی-هنری با خانه صنایع دستی ، خانه شیرخوارگان و خانه ملکه ، کاخ کولیس کارلوس سوم و کازیتا دل اینفانته و باغهای تاریخی با ارزش گیاه شناسی کامل تکمیل شده است.

طرح شهری آن توسط اشراف و بورژوازی پایتخت که اقامتگاههایتابستانی خود را در اینجا بنا می کردند ، غنی شد. به طور خلاصه ، شهری زیبا بامیراث غنی از بناهای تاریخی است که در کوهها و جنگلها احاطه شده است. خانه ها و کاخ ها به یک شهرگرایی خردگرا که تقارن صومعه را ثابت می کند ، چیده شده اند. کاخMarqués de Campo Villar ، خانه دوک Medinaceli یا خانه ستون ها نمونه های زیبایی است.

طبیعت ، فراتر از صومعه

 به دلیل منحصر به فرد بودن آن ، بازدید از سان لورنزو دی ال Escorial نباید بدون لذت بردن از شگفتی هایی که طبیعت در مکان هایی به زیبایی La Herrería و El Pinar de Abantos پنهان می کند ، انجام شود. ارزشهای طبیعی و ویژگی استثنایی آن منجر به اعلامیه های چشم انداز زیبا در مورد Pinar de Abantos و Forest از نظر اکولوژیکی خاص در مورد La Herrería می شود که این امر محافظت و حفاظت از آن برای نسل های آینده را تضمین می کند.

La Silla de FelipeII در حدود دو و نیم کیلومتری شهرداری واقع شده است. گفته می شودکه از این رصدخانه طبیعی ، پادشاه در فکر توسعه آثار صومعه بود. برخی از کارشناسان اطمینان می دهند که این صندلی های گرانیتی ، برای پادشاه و دو همراه ، بقایای یک محراب باستانی سلتیبر است. از اینجا می بینید که صومعه مانند یک کوره معکوس شکل گرفته است ، در ادای احترام به سن لارنس که در سال 258 در یکی از آنها به شهادت رسید.

 

مسجد-کلیسای جامع کوردوبا (Mosque-Cathedral of Córdoba)

مسجد جامع کلیسای کوردوبا یک بنای خیره کننده برای دو دین و فرهنگ است که اندلس را شکل داده است: اسلام و مسیحیت. یک کلیسای رنسانس درست در بالای آنچه که زمانی مهمترین مسجد پادشاهی اسلامی بود ، جمع می شود و این بنا را برای هر کسی که از کوردوبا بازدید می کند ، ضروری می داند.

این سایت در ابتدا خانه یک معبد رومی بود که بعداً توسط یک کلیسای مسیحی ویسیگوت جایگزین شد. در سال 711 ، هنگامی که مورها اندلس را از مسیحیان گرفتند ، ساختار ویزیگوت به دو نیمه تقسیم شد و توسط مسلمانان و مسیحیان به عنوان مکان عبادت استفاده می شد - با توجه به خلوص زمانها ، یک عمل قابل توجه تحمل. اما سلطنت کثرت گرایی مذهبی در کوردوبا دوام نیاورد:در سال 784 به دستور امیر عبد الرحمان ، کلیسا ویران شد و کار بر روی یک مسجد بزرگ آغاز شد. ساخت و ساز بیش از دو قرن به طول انجامید و با پایان یافتن ساختمان در سال 987 با افزودن صحن بیرونی و حیاط ، مسجد کوردوبا بزرگترین در پادشاهی اسلامی بود ، فقط برای کعبه در عربستان سعودی. 

تاریخچه مختصری از مسجد-کلیسای جامع کوردوبا

هنگامی که ساخت و ساز در اواخر قرن دهم میلادی در مرحله نهایی خود بود ، پادشاهی اسلامی - تحت خلافت امگا - در قدرتمندترین حالت خود قرار گرفت. برای تقویت قدرت موریس در سرزمین های مسیحی اسپانیا ، جنگجو ترسناک المنصور سوار خشونت شدیدی از طریق شمال اسپانیا شد و با ورود به سانتیاگو د کامپوستلا ، او از شیوه ای مبتکرانه برای خشم دشمنان خود برداشت. اول ، او مستقیم سوار بر کلیسای جامع شهر با اسب سوار شد و نوشیدنی آب شده خود را از قلم مقدس بیرون آورد. به نظر می رسید که اگر به اندازه کافی توهین نکند ، منصور سپس زنگ های ساختمان را برداشته و به کوردوبا منتقل کرد ، جایی که ذوب شدند و برای مسجد جامع شهر به چراغانی تبدیل شدند.

در سال 1236 ، کوردوبا توسط مسیحیان بازپس گرفت. پادشاه فردیناند سوم بلافاصله دستور داد تا فانوسهای مسجد را به Santiago de Compostela منتقل کنند ، جایی که آنها را به زنگ هایی برای کلیسای جامع شهر تبدیل کردند. پادشاهان مسیحی متعاقب آن مسجد را تغییر داده و به آن افزودند - اما هرگز تخریب نشد - و نتیجه آن ساختار ترکیبی باقی مانده است: در اواسط قرن سیزدهم میلادی ، پادشاه آلفونسو X نظارت بر ساخت و سازهای Villaviciosa و Royal Chapels (دومی که دوباره توسط هنری بازسازی شد) نظارت داشت. II در قرن 14th) ، و در قرن شانزدهم شارل پنجم شبستان بزرگ رنسانس درست در وسط mezquita اضافه کرد. اگرچه ظاهرا او از نتیجه ناامید شده است.

 

 ساختارمسجد-کلیسای جامع کوردوبا

وجهه ترین عکس این مسجد سالن اصلی وسیع آن است که توسط بیش از 850 ستون دو قوس دار پشتیبانی می شود. با عدم احترام به تحمل مقاومت آنها ، مورها غارت رومیان سایت شدند و ویزیگوت برای ساختن آنها یاس ، اونیکس ، سنگ مرمر و گرانیت لازم است - درست همانطور که در اوایل قرن یازدهم ، آنها از مصالحی از آمفی تئاتر بزرگ رومی مالاگا برای ساخت استفاده می کردند. قلعه Alcazaba شهر. از ویژگی های دو قوس نمادین و تا حدودی هیپنوتیزم ، نتیجه ضرورت معماری بود ، زیرا با ستون های تک قوس (ارتفاع حدود هفت یا هشت پا) سقف عظیم بسیار کم بود. نور و آفتاب و سایه ها هنگامی که در میان آنها سرگردان هستید ، جلوه های غیرمعمولی را ایجاد می کنند ، و در مورد تاریخچه مشکل ساز این ساختمان بزرگ فکر می کنند.