موزه گوگنهایم (Guggenhiem Museum, Billbao)

  موزه گوگنهایم در حاشیه رودخانه نروژین در بیلبائو ، اسپانیا ، تلفیقی از اشکال پیچیده ، چرخاننده و مادی بودن جذاب است که به یک برنامه پیچیده و یک بافت شهری صنعتی پاسخ می دهد. با بیش از یک صد نمایشگاه و بیش از ده میلیون بازدید کننده به شناخت آن ، موزه گوگنهایم فرانگ گری بیلبائو نه تنها شیوه تفکر معماران و مردم راجع به موزه ها تغییر داد ، بلکه اقتصاد بیلبائو را نیز با موفقیت حیرت آور خود رونق بخشید. در واقع ، پدیده تحول یک شهر در پی ساخت یک قطعه مهم از معماری ، اکنون به عنوان "اثر بیلبائو" گفته می شود. بیست سال موزه امروز همچنان فرضیات مربوط به ارتباطات بین هنر و معماری را به چالش می کشد.

 تاریخچه موزه گوگنهایم

در سال 1991 ، دولت باسک به سلیمان آر. بنیاد گوگنهایم تأسیس کرد که یک موزه گوگنهایم را تأسیس کند که در منطقه بندر ویران شده بیلبائو ساخته شود ، زمانی که منبع اصلی درآمد این شهر باشد. به طور مناسب ، این موزه به بخشی از یک طرح بازسازی بزرگتر مبنی بر تجدید و نوسازی شهرک صنعتی تبدیل شد. تقریباً بلافاصله پس از افتتاح آن در سال 1997 ، گوگنهایم بیلبائو به یک جاذبه گردشگری محبوب تبدیل شد که بازدید کنندگان از سراسر جهان را به خود جلب می کند.

 سایت رودخانه در لبه شمالی مرکز شهر قرار دارد. یک خط جاده و راه آهن از سمت جنوب ، رودخانه به سمت شمال ، و سازه بتونی پل Salve از شرق است. با ایجاد ارتباط فیزیکی ملموس با شهر ، ساختمان در اطراف پل Salve گردش کرده و از آن خارج می شود ، یک تفرجگاه کنار رودخانه خمیده ایجاد می کند و یک پلاک عمومی جدید و سخاوتمندانه را در سمت جنوب محلی که شبکه شهر در آن قرار دارد ، شکل می دهد. به پایان می رسد این بنا مناظر مناظر ، از قبیل گذرگاه باریک به تالار ورودی اصلی که یادآور یک تنگه ، یا مسیر گردش منحنی و ویژگی های آب است ، در پاسخ به رودخانه نوریان است.

 ساختار موزه گوگنهایم

اگرچه شکل ظاهری فلزی از قسمت بیرونی تقریباً گلدار به نظر می رسد ، اما از روی زمین این ساختمان بیشتر به یک قایق شباهت دارد و زندگی صنعتی گذشته بندر بیلبائو را تحریک می کند. ساخته شده از تیتانیوم ، سنگ آهک و شیشه ، منحنی های به ظاهر تصادفی از قسمت بیرونی برای گرفتن نور و واکنش در برابر خورشید و آب و هوا طراحی شده است. گیره های ثابت ، یک سطح مرکزی کم عمق را در هر یک از کاشی های تیتانیومی 0.38 میلی متر ایجاد می کنند ، باعث می شوند که سطح در نور در حال تغییر است و درخشندگی فوق العاده ای به ترکیب کلی می بخشد.

 به دلیل پیچیدگی ریاضی آنها ، منحنی های پیچش با استفاده از یک نرم افزار طراحی 3 بعدی به نام CATIA طراحی شده اند که امکان طراحی و محاسبات پیچیده ای را فراهم می کند که چند سال پیش امکان پذیر نبودند. در اصل ، این نرم افزار نقاطی را در لبه ها ، سطوح و تقاطع های مدل های ساخته شده گری برای ساخت مدل های روی صفحه نمایش دیجیتالی می کند که سپس می توانند به روش کارتون های متحرک دستکاری شوند.

 دیوارها و سقف های ساختمان دارای بار هستند و شامل سازه داخلی میله های فلزی هستند که به شکل مثلثی از شبکه ها تشکیل شده اند. CATIA تعداد میله های مورد نیاز در هر مکان و همچنین موقعیت ها و جهت گیری های میله ها را محاسبه کرد. علاوه بر این سازه ، دیوارها و سقف ها دارای چندین لایه عایق و پوشش بیرونی تیتانیوم هستند. هر قطعه منحصر به مکان خود است که توسط نرم افزار CATIA تعیین می شود.

دهلیز بزرگ و پر از نور به عنوان مرکز برگزار کننده موزه ، با توزیع 11000 متر مربع فضای نمایشگاه در نوزده گالری در خدمت شماست. ده مورد از این گالری ها از یک طرح کلاسیک متعامد معمولی پیروی می کنند که با استفاده از انتهای سنگ آهک می توان از قسمت بیرونی آن را شناسایی کرد. نه گالری باقیمانده از خارج با بیرون زدن فرم های آلی پوشیده از تیتانیوم شناسایی می شوند. بزرگترین گالری به طول 30 متر عرض و 130 متر طول دارد و دارای یک مجموعه دائمی به نام "ماده زمان" توسط ریچارد سرا است.

 

تأثیرات اجتماعی و اقتصادی موزه گوگنهایم

تأثیرات اجتماعی و اقتصادی موزه حیرت انگیز بوده است. در طول سه سال اول بهره برداری ، تقریباً 4 میلیون گردشگر از موزه بازدید کردند - حدود 500 میلیون سود کسب کردند. علاوه بر این ، پولی که بازدید کنندگان در هتل ها ، رستوران ها ، مغازه ها و حمل و نقل هزینه کرده اند ، بالغ بر 100 میلیون مالیات جمع آوری کرده اند که بیش از هزینه های ساختمان را جبران می کند. با این حال ، وعده "اثر بیلبائو" همچنین باعث شکوفایی ساختمان در معماری "بیانیه" در سرتاسر جهان شد ، چیزی که در پی بحران اقتصادی اخیر بسیار ناچیز بود. با این وجود ، این موزه یک سازه نمادین است که به دلیل پیچیدگی و شکل آن مشهور است.