دره شیرز دارای طبیعتی بکر و رودهای روان با آب فراوان، صخرههای تند و تیز است. محیط توپوگرافیک این ناحیه از کوههای مرتفع و درههای نسبتاً عمیق با وضعیت اقلیمی سرد و کوهستانی در فصل پاییز و زمستان و معتدل در فصل تابستان برخوردار است. پوشش گیاهی قشنگ و فرسایش سنگها و کوهها چهره خاصی به این دره داده که در مجموع آن را به محیطی دیدنی و جذاب تبدیل کرده و توجه همه را به این منطقه جلب کرده است. پس از جمله دیدنی هایی که حتما توسط هر لرستانی برای بازدید آن تشویق میشوید تنگهی شیرز میباشد (خب کنجکاو شدید؟بریم برای جزئیات این منطقه دیدنی).
مکان تنگه شیرز
در فاصلهی 50 کیلومتری شهرستان کوهدشت (خیلی نزدیک نیست! ولی ارزشش را دارد حداقل یکبار از آن دیدن کنید) درست در محل تلاقی سه استان کرمانشاه، ایلام و لرستان در منطقه ای که اولاد قباد نام دارد تنگه ای با قدمت چند میلیون ساله در رشتهکوه های زاگرس میدرخشد که محوطه های باستانی از عهد حجر و حتی آثاری از غارنشینی را در دل خود دارد. در طول 5 کیلومتری این تنگه رودخانه ای جاری است که در دهانه ورودی به رودخانه سیمره میپیوندد. دیواره هایی با ارتفاع 150 تا 200 متر و ساختار زمین شناسی شگفت انگیز، آن را به گرندکیون ( درهای در ایالت آریزونای آمریکاست که رود کلرادو از میان آن میگذرد) ایران معروف کرده است.
تحلیل زمینشناسی تنگه شیرز
فسیل های ایجاد شده از نرم تنان در سنگ های دیواره های آن نشاندهنده ی قدمت آن ها که مربوط به دوره سوم زمین شناسی به نام مزوزوییک است میباشد. همچنین در میان دره شیرز ستونی وجود دارد که در طی میلیونها سال به دست باد و زلزله بوجود آمده و ارتفاع این ستون از کف صخره تا سر آن ۸۰ متر و قطر آن ۱۰ متر است و به مناره سنگی مشهور است. شیب و بلندی های دره شیرز در جاهای مختلف فرق دارد، مثلا با ارتفاع کمتر از 10 متر در نزدیکی روستای گدارگه شروع میشود و در پرتگاه هفت رک (با عمق 150 تا 200 متر! بیخود نیست که بهش میگن پرتگاه) و در انتهای دره به اوج میرسد.
اخرش کجاست؟
اگر در مقابل این همه زیبایی تاب اوردید و تا آخر تنگه رفتید به غار زیبای پل خدا می رسید. طول این غار 150 متر است و رود خانه ای کم عمق در میان آن عبور میکند (اما آب به شدت خنکی دارد!).