لاک نس یا لخ نس (Loch Ness)

هیولای لوخ نس، به نام نس، موجود دریایی بزرگی که به اعتقاد برخی افراد در لوخ نس، اسکاتلند ساکن است. با این حال، بسیاری از شواهد ادعا شده از وجود آن بی اعتبار شده اند و به طور گسترده ای تصور می شود که این هیولا یک افسانه است.

داستان لوخ نس

گزارشات مربوط به سکونت یک هیولا در لوخ نس به دوران باستان برمی گردد. قابل ذکر است، کنده کاری های محلی روی سنگ توسطPic ، یک جانور مرموز را با دمپایی به تصویر می کشد. اولین گزارش مکتوب در شرح حال سنت کلمبا از سال 565 میلادی آمده است. طبق آن کار، هیولا یک شناگر را گاز گرفت و آماده بود که وقتی کلمبا دخالت کرد، به یک مرد دیگر حمله کند و به حیوان دستور داد "عقب برود". اطاعت کرد و طی قرن ها فقط مشاهده های گاه به گاه گزارش می شد. به نظر می رسید بسیاری از این برخوردهای ادعا شده از فرهنگ عامیانه اسکاتلند الهام گرفته شده است، که موجودات افسانه ای آب فراوان است.

در سال 1933 افسانه هیولای لوخ نس شروع به رشد کرد. در آن زمان، جاده مجاور لوخ نس به اتمام رسید و منظره ای بدون مانع از دریاچه را ارائه می داد. در ماه آوریل، یک زن و شوهر یک حیوان عظیم الجثه را دیدند - که آنها آن را با "اژدها یا هیولای ماقبل تاریخ" مقایسه کردند - و بعد از عبور از مسیر ماشین آنها، در آب ناپدید شد. این حادثه در یک روزنامه اسکاتلندی گزارش شد و مشاهدات بیشماری در پی آن رخ داد. در دسامبر 1933، دیلی میل به مارمدوکه وترل، یک شکارچی بزرگ بازی، ماموریت یافت تا مار دریا را پیدا کند. در امتداد ساحل دریاچه، او ردپاهای بزرگی را پیدا کرد که به اعتقاد او متعلق به "یک حیوان پا نرم بسیار قدرتمند به طول حدود 6 فوت" است. با این حال، با بررسی دقیق، جانورشناسان در موزه تاریخ طبیعی تشخیص دادند که مسیرها یکسان هستند و با پایه چتر یا خاکستر ساخته شده اند که پایه اسب آبی آن به عنوان پایه است. نقش وترل در این حقه نامشخص بود.

اخبار فقط تلاش برای اثبات وجود هیولا را تشویق می کرد. در سال 1934 پزشک انگلیسی رابرت کنت ویلسون از موجود ادعایی عکس گرفت. تصویر نمادین - معروف به "عکس جراح" - برای نشان دادن سر و گردن کوچک هیولا ظاهر شد. دیلی میل عکس را چاپ کرد و باعث ایجاد یک احساس بین المللی شد. بسیاری حدس می زدند که این موجود plesiosaur است ، یک خزنده دریایی که حدود 65.5 میلیون سال پیش منقرض شد.

منطقه لوخ نس شکارچیان هیولاهای بیشماری را به خود جلب کرد. طی سالها، چندین اکتشاف سونار (به ویژه در سال 1987 و 2003) برای یافتن این موجود انجام شد، اما هیچ کدام موفقیت آمیز نبود. علاوه بر این، گفته می شود که عکسهای متعددی این جانور را نشان می دهد، اما بیشتر آنها به عنوان جعلی یا به تصویر کشیدن حیوانات یا اشیا other دیگر بی اعتبار شدند. به طور قابل توجهی، در سال 1994 مشخص شد که عکس ویلسون یک حقه بازی است که توسط یک وهتلر که به دنبال انتقام جویی است، هدایت می شود. "هیولا" در واقع یک سر پلاستیکی و چوبی بود که به یک زیردریایی اسباب بازی متصل شده بود. در سال 2018 محققان برای تعیین اینکه چه موجوداتی در آب زندگی می کنند، یک تحقیق DNA از Loch Ness انجام دادند. هیچ نشانه ای از پلسیوسور یا حیوان بزرگ دیگر یافت نشد، اگرچه نتایج نشان داد که مارماهی های زیادی وجود دارد. این یافته احتمال وجود یک مارماهی بیش از اندازه هیولا را باز گذاشت. با وجود فقدان شواهد قطعی، هیولای لوخ نس همچنان محبوب و سودآور باقی ماند. در اوایل قرن 21 تصور می شد که سالانه تقریباً 80 میلیون دلار به اقتصاد اسکاتلند کمک می کند.

دریاچه

دریاچه ، واقع در منطقه شورایHighland ، اسکاتلند. لوخ نس با عمق 788 فوت (240 متر) و طول حدود 23 مایل (36 کیلومتر) بیشترین حجم آب شیرین را در انگلیس دارد. این مکان در گلن مور - یا گلن بزرگ، که دو مرتبه از مناطق مرتفع را تشکیل می دهد - نهفته است و بخشی از سیستم آبراه های سراسر اسکاتلند را تشکیل می دهد که مهندس عمران توماس تلفورد آن را با استفاده از کانال کالدونیان به هم پیوند داد (در سال 1822 افتتاح شد).

حوزه آبخیز لوخ نس بیش از 700 مایل مربع (1800 کیلومتر مربع) را شامل می شود و چندین رودخانه از جمله اویچ و انریک را شامل می شود. دهانه خروجی آن رود Ness است که در اینورنس به Moray Firth می ریزد. نوسانات سطح، ناشی از گرمایش دیفرانسیل، در این دریاچه معمول است. بالا آمدن و سقوط شدید سطح دریاچه یکی از دلایل وجود فلور کم آب است. دلیل دیگر عمق زیاد دریاچه نزدیک خط ساحلی است. جانوران پرتگاه نیز کم است.

مانند برخی دیگر از دریاچه های بسیار عمیق در اسکاتلند و اسکاندیناوی، گفته می شود که در دریاچه لوچ یک هیولای آبزی زندگی می کند. بسیاری از مشاهدات هیولای به اصطلاح لوخ نس گزارش شده است و احتمال وجود آن - شاید به صورت یک بازمانده انفرادی از پلسیاسورهای دیرینه منقرض شده - همچنان بسیاری را مجذوب خود می کند.

جزیره اسکای (skye)

 

اسکای، بزرگترین و شمالی ترین جزیره Inner Hebrides اسکاتلند. این نزدیکترین جزیره از این جزایر به سرزمین اصلی است که فقط چند صد متری آن در   Kyleakin قرار دارد، جایی که پل Skye از طریق جاده دسترسی به سرزمین اصلی را فراهم می کند. از نظر اداری، در محدوده شورای Highland قرار دارد و بخشی از شهرستان تاریخی اینورنس-شیر است.

 خصوصیات فیزیکی

Skye تقریباً 50 مایل (80 کیلومتر) طول دارد و خط ساحلی آن چنان عمیق است که هیچ بخشی از دریا بیش از 5 مایل (8 کیلومتر) فاصله ندارد. تپه های کوئیلین - که به ارتفاع 3257 فوت (993 متر) از سطح دریا می رسند - بر مناظر واقع در جنوب مرکزی اسکای تسلط دارند. شمال پورتری، گروه کنجکاو بازالت در استور است که قابل توجه ترین آنها پیرمرد استور است که یک مکان برجسته برای ملوانان است. قسمت عمده ای از Skye لرستان است.

تاریخچه

اسکای در دوران ماقبل تاریخ اشغال شد و در قرن های اول قبل از میلاد توسط اسکاتلندی های گالیک زبان از ایرلند مستقر شد. نورمیان از قرن 9 تا 12 میلادی بر این جزیره حکومت می کردند. پس از آن، در حالی که پادشاهی اسکاتلند ادعای این جزیره را داشت، لردهای جزایر تا قرن پانزدهم کنترل مستقل بر هبریدها را حفظ کردند. قلعه Dunvegan ، خانه MacLeods ، طایفه اصلی Skye ، در قرن 9 ساخته شده است و بیش از هر خانه دیگری در اسکاتلند اشغال شده است.

سیستم چوبی (کشاورزی مستاجر در مقیاس کوچک ، عمدتا برای امرار معاش) هنوز گسترده است. در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم فقر سنگفرشان شدید بود و تعداد زیادی مجبور به مهاجرت شدند. این اصلاحات پس از تصویب قوانین مالکان کوچک (اسکاتلند)، 1811-1996، و متعاقباً معرفی یارانه های دولتی برای پرورش سیب زمینی و پرورش گاو و گوسفند انجام شد. صنعت ماهیگیری دریایی که روزگاری اصلی ترین پایه اقتصاد بود، کاهش یافته است، اما پرورش ماهی تجاری، به ویژه ماهی قزل آلا، اکنون قسمت مهمی از اقتصاد محلی است. صنعت دیاتومیت نیز از بین رفته است، اما یک ویسکی اسکاتلندی دودی، ذغال سنگین و ذرت در Carbost تقطیر می شود و این محصول و همچنین مناظر ناهموار و خشن آن باعث می شود گردشگری به عنوان یک صنعت بزرگ شناخته شود. Portree ، بزرگترین محل سکونت، در بالای یک بندر زیبا در سواحل شرقی واقع شده است. گالیایی تقریباً یک سوم مردم جزیره صحبت می کنند.

 موسیقی در اسکای

در دهه 1970 چندین مجری اسکاتلندی، از جمله گروه موسیقی متوسط و راد استوارت (که در یک خانواده اسکاتلندی در لندن متولد شد)، مجبور شدند برای تجربه موفقیت گسترده به ایالات متحده مهاجرت کنند. با این حال، در اوایل دهه 1980، یک صحنه موسیقی کوچک اما قابل توجه در هر دو پایتخت رسمی اسکاتلند، ادینبورگ و پایتخت تجاری و صنعتی آن، گلاسگو، ایجاد شد، زیرا تعدادی از اسکاتلندی ها یکی از احترام ترین اصول ساخت موسیقی پست پانک را جشن گرفتند، تاسیس یک برچسب مستقل در یک شهر منطقه ای.

 منبع: https://www.britannica.com/place/Skye

معبد میجی (The Meiji Shrine)

 زیارتگاهی است که به ارواح خداپسند امپراطور میجی و همسر او ، ملکه شوکن اختصاص داده شده است. واقع در کنار ایستگاه شلوغ Harajuku خط JR Yamanote Line ، معبد Meiji و پارک Yoyogi مجاور آن یک منطقه جنگلی بزرگ را در داخل یک شهر پرتراکم تشکیل می دهند. محوطه های بزرگ حرم مسیرهای پیاده روی را ارائه می دهند که برای یک پیاده روی آرامش بخش عالی هستند. این حرم در سال 1920 ، هشت سال پس از مرگ شاهنشاه و شش سال پس از مرگ شاهنشاه ، به پایان رسید و به امپراطور میجی و امپراطور شوکون اختصاص داده شد. این حرم در طول جنگ جهانی دوم تخریب شد اما اندکی پس از آن دوباره ساخته شد.

امپراطور میجی اولین امپراطور ژاپن مدرن بود. او در سال 1852 متولد شد و در اوج مرمت میجی هنگامی که دوران فئودالی ژاپن به پایان رسید و شاهنشاه دوباره به قدرت رسید به سلطنت رسید. در طول دوره میجی ، ژاپن با پیوستن به قدرتهای بزرگ جهان تا زمان مرگ امپراتور میجی در سال 1912 ، خود را مدرنیزه و غرب زد.

مجموعه اصلی ساختمان های حرم در 10 دقیقه پیاده روی از ورودی جنوبی نزدیک ایستگاه Harajuku و ورودی شمالی نزدیک ایستگاه Yoyogi واقع شده است. ورود به محوطه های حرم با یک دروازه عظیم توری مشخص می شود ، پس از آن مناظر و صداهای شهر شلوغ با یک جنگل آرام جایگزین می شود. تقریباً 100000 درخت جنگل Meiji Jingu در حین ساخت حرم کاشته شد و از مناطق کل کشور اهدا شد.

در وسط جنگل ، ساختمانهای Meiji Jingu دارای هوای آرامشی متمایز از شهر اطراف هستند. بازدید کنندگان از حرم می توانند در فعالیت های معمول شینتو شرکت کنند ، مانند ارائه نذورات در سالن اصلی ، خرید جاذبه ها و تعویذها یا نوشتن خواسته های خود بر روی ema. Meiji Jingu یکی از زیارتگاه های معروف ژاپن است. در اولین روزهای سال نو ، این حرم به طور منظم بیش از سه میلیون بازدید کننده برای اولین نماز سال (hatsumode) پذیرای بیش از هر زیارتگاه یا معبد دیگر در کشور است. در بقیه سال ، اغلب می توان عروسی های سنتی شینتو را که در آنجا برگزار می شوند ، مشاهده کرد.

در فاصله نه چندان دور از ورودی حرم هاراجوکو در امتداد نزدیک شدن به ساختمان های حرم ، موزه Meiji Jingu واقع شده است که به تازگی در اکتبر 2019 افتتاح شده است. این موزه با زیبایی طراحی شده توسط ستاره معمار Kuma Kengo ، گنجینه های مجموعه حرم ، از جمله وسایل شخصی جالب توجه را به نمایش می گذارد. امپراطور و شاهنشاه و کالسکه ای که امپراتور سوار آن شد تا به اعلامیه رسمی قانون اساسی میجی در سال 1889 برسد.

قسمت وسیعی از قسمت جنوبی محوطه حرم توسط باغ داخلی احداث می شود که برای ورود به آن نیاز به هزینه ورودی است. این باغ در اواسط ماه ژوئن زمانی که گل زنبق شکوفا می شود محبوبیت خاصی پیدا می کند. یک چاه کوچک واقع در باغ ، چاه کیوماسا ، به نام یک فرمانده نظامی است که حدود 400 سال پیش آن را حفر کرده است. امپراطور و شاهنشاهی از چاه بازدید کردند در حالی که آنها زنده بودند و به یک "نقطه قدرت" معنوی محبوب تبدیل شده است.

برج توکیو (Tokyo Tower)

 

چراغی روشن در کلانشهر پراکنده با دیدن نوارهای برجسته قرمز و سفید برج توکیو به شما می گویند که بالاخره وارد متروپولیتن توکیو شده اید. توکیو برج هم یک مرکز پخش فعال است و هم مکانی ایده آل برای مسافران برای دیدن منظره خیره کننده شهر در زیر. جذابیت مدرنیست سازه را می توان از بیرون هنگام شب روشن دانست ، اما هیجان واقعی هنگام صعود به قله برای تماشای منظره های پویا از شهر ، به وجود می آید. در پایه برج ، یک مجتمع خرید به نام Foot Town پیدا خواهید کرد که شامل مجموعه ای از فروشگاه ها و رستوران های بین المللی ، و حتی یک آکواریوم و یک پارک موضوعی انیمه است.

به دلیل کارهای ساختمانی ، یک طرف عرشه مشاهده اصلی (طبقه پایین) تا اواخر سال 2019 بسته خواهد شد. سه طرف دیگر هنوز باز هستند. کارهای نوسازی اخیراً در طبقه بالا به پایان رسید و در مارس 2018 کاملاً بازگشایی شد.

چگونه به آنجا برویم

 برج توکیو در موقعیت مناسبی قرار دارد. برای رفتن به آنجا ، در خط مترو میتا (Mita) بروید و در ایستگاه Onarimon پیاده شوید. متناوباً ، با خط مترو Hibiya به Kamiyacho یا Oedo Subway Line به Akabanebashi بروید. فاصله این برج از هر یک از این ایستگاه ها تقریباً 5 دقیقه است. متناوباً ، با JR Yamanote Line به ایستگاه Hamamatsucho بروید. از آنجا ، برج 15 دقیقه پیاده روی است.

حقایق فوری

 ارتفاع برج توکیو به راحتی قابل یادآوری است: 333 متر (به طور دقیق 332.9 یا 1029 فوت) اگر احساس انرژی دارید ، می توانید آسانسور را دور بزنید و از پله 600 پله ای بالا بروید و به رصدخانه اصلی بروید این برج بلندترین سازه کشور بود قبل از اینکه توکیو اسکای تری در سال 2010 از آن پیشی بگیرد

تاریخ برج توکیو

 با شروع NHK ، پخش کننده ملی ژاپن ، در سال 1953 ، منطقه توکیو به یک برج پخش بزرگ احتیاج داشت. به طور همزمان ، دولت می خواست بیانیه ای با یک بنای تاریخی برجسته برای نماد رونق پس از جنگ کشور ارائه دهد. بر اساس برج ایفل در طراحی ، برج توکیو در سال 1958 تکمیل شد و با 333 متر قد ، بلندترین برج جهان بود که ساخته شد. این بلندترین سازه در ژاپن باقی ماند تا اینکه در سال 2010 از Skytree پیشی گرفت.

سه طبقه و چشم اندازهای دیدنی برج توکیو به سه بخش مجزا تفکیک شده است. Foot Town در پایه برج نشسته و منطقه ای پرجنب و جوش از کافه ها ، رستوران ها و مغازه های سوغاتی است. برج One Piece Tower نیز وجود دارد ، یک پارک تفریحی براساس مانگا و انیمه معروف. رصدخانه اصلی 150 متر بالاتر قرار دارد و مناظر به یادماندنی از شهر و همچنین یک پنجره "نگاه به پایین" را ارائه می دهد - نه برای افراد ضعیف. برای مناظر واقعاً دیدنی ، به دنبال رصدخانه ویژه باشید. این نقطه با 250 متر فاصله در آسمان ، منظره ای پانوراما از کلانشهر زیر و با اجازه هوا ، Skytree و حتی کوه دارد. فوجی در افق.

نماد وضعیت تکمیل Skytree توکیو در سال 2012 ممکن است بخشی از شکوه برج توکیو را به سرقت برده باشد ، اما ساخت و ساز 1958 همچنان به عنوان یک نماد باشکوه از صعود ژاپن پس از جنگ ، و همچنین یک مرکز تفریحی هیجان انگیز برای بازدید کنندگان و ساکنان این شهر پایان ناپذیر است.

ساعتها و هزینه ها 

رصدخانه ها از ساعت 9 صبح تا 11 شب باز هستند. روزانه. هزینه ورود به عرشه اصلی 900 ین است ، در حالی که بلیط برای هر دو عرشه 2800 ین است. برج One Piece از ساعت 10 صبح تا 10 شب باز است. و ورودی 3200 ین است.

برج اِن سئول (N Seoul Tower)

 

معروف به برج Namsan یا برج سئول ، یک برج ارتباطی و رصدی است که در کوه نمسان در مرکز سئول ، کره جنوبی واقع شده است. با 236 متر (774 فوت) ، دومین نقطه بلند سئول را نشان می دهد. برج N Seoul در سال 1971 ساخته شد ، اولین برج موج رادیویی عمومی کره جنوبی است که پخش تلویزیونی و رادیویی را در سئول فراهم می کند. در حال حاضر ، برج سیگنال هایی را برای رسانه های کره ای مانند KBS ، MBC و SBS پخش می کند.

تاریخ برج نمسام

در سال 1969 با هزینه تقریبی 2.5 میلیون دلار ساخته شد و در سال 1980 برای بازدید عموم افتتاح شد. برج سئول در 3 دسامبر 1971 تکمیل شد که توسط معماران در Jangjongryul طراحی شده بود ، هرچند در آن زمان مبلمان داخلی تأمین نشده بود. طبقه سوم عرشه رصدخانه ، موزه ، سالن روباز ، فروشگاه سوغات علاوه بر اینکه سایر امکانات نیز به اتمام می رسد ، تا آگوست 1975 طول کشید. با این وجود ، علی رغم نهایی ساختن برج ، رصدخانه تا 15 اکتبر 1980 برای عموم بسته بود. از آن زمان ، برج یکی از مکانهای برجسته سئول بوده است. دامنه ارتفاع برج از 236.7 متر (777 فوت) در پایه تا 479.7 متر (1،574 فوت) از سطح دریا است. برج سئول در سال 2005 به N Seoul Tower تغییر نام داد در حالی که "N" مخفف "جدید" ، "Namsan" و "طبیعت" است. تقریباً 15 میلیارد KRW برای بازسازی و بازسازی برج هزینه شد. هنگامی که مالک اصلی برج N Seoul با شرکت CJ ادغام شد ، برج N Seoul نام رسمی CJ Seoul Tower تغییر نام یافت. همچنین به برج Namsan یا برج سئول معروف شده است. همچنین این اولین برج موج رادیویی عمومی کره است که دارای آنتن های انتقال KBS ، MBC ، SBS TV ، FM ، PBC ، TBS ، CBS و BBS FM است. برج سئول که برای ارزیابی متخصص سفر و ترجیحات خواننده در سراسر جهان انتخاب شده است ، 500 جاذبه جهان را در تحقیقات ثبت کرده است.  در 16/11/2006 بزرگترین روز را در ایالت کره جنوبی دارد.

طبقات و امکانات

برج N سئول به سه بخش اصلی شامل N Lobby ، N Plaza و N Tower تقسیم شده است. N Plaza از دو طبقه تشکیل شده است ، در حالی که N N از چهار طبقه تشکیل شده است.

برج برج N چهار طبقه دارد: 1F ، 2F ، 3F و 5F (بیشتر ساختمانهای کره از داشتن طبقه چهارم جلوگیری می کنند). [9] چهار عرشه مشاهده وجود دارد (چهارمین عرشه رصد ، که رستوران گردان است و هر 48 دقیقه با سرعت یک دور می چرخد) و همچنین فروشگاه های هدیه و دو رستوران. بیشتر شهر سئول از بالا قابل مشاهده است. نزدیک به برج N سئول دومین برج انتقال شبکه است. این برج یک رصدخانه دیجیتال با نمای پانوراما 360 درجه ارائه می دهد که تاریخ کره را از طریق 32 صفحه LCD به نمایش می گذارد. این در طبقه سوم برج N واقع شده است.

برج T1 شامل: رستوران کره ای "Hancook"

 برج T2 شامل: رصدخانه آنالوگ ، استخر آرزوها ، سرویس بهداشتی آسمان ، قهوه آسمان ، استودیوی عکس

 برج T3 شامل: رصدخانه دیجیتال ، تکان دهنده لبه و تلسکوپ پرقدرت دیجیتال ، فروشگاه هدیه

 برج T5 شامل: یک رستوران گردان

 

برج نمسان

بسیاری از بازدید کنندگان با تله کابین نمسان از کوه سوار می شوند. نمسان برای پیاده روی تا برج. این برج به عنوان یک نقطه عطف ملی و از نظر مناظر منظره شهر خود مشهور است. برج 236.7 متر (777 فوت) در کوه نمسان (243 متر یا 797 فوت) قرار دارد. سالانه هزاران گردشگر و محلی را به خود جلب می کند ، مخصوصاً در شب هنگام که برج روشن می شود. عکاسان از نمای پانورامایی که برج ارائه می دهد لذت می برند. هر ساله ، تقریباً 8.4 میلیون نفر از برج N سئول بازدید می کنند ، که اطراف آن با بسیاری از جاذبه های دیگر کره جنوبی ، از جمله پارک Namsan و Namsangol Hanok Village احاطه شده است. [11] بازدیدکنندگان ممکن است با پرداخت هزینه ای از برج بالا بروند که برای گروه های زیر متفاوت است: کودکان ، پیران و نوجوانان و بزرگسالان. نرخ ها برای هر بسته و اندازه گروه متفاوت است.

در سال 2012 ، نظرسنجی های انجام شده توسط شهر سئول نشان داد که گردشگران خارجی برج N سئول را به عنوان جاذبه شماره یک گردشگری قرار داده اند. [12] برج N سئول هم اکنون نمادی از سئول است.

روشنایی برج

برج N سئول از غروب آفتاب تا ساعت 23:00 (22:00 در زمستان) در روزهایی که کیفیت هوا در سئول 45 یا کمتر باشد با رنگ آبی روشن می شود. در بهار 2012 ، برج 52 روز روشن شد ، یعنی چهار روز بیشتر از 2011. [13] این برج از آخرین فن آوری LED برای ارائه تجربه هنر دیجیتال و فرهنگی از طریق "هنر سبک" به بازدید کنندگان استفاده می کند. [7] برج N سئول نمایش های مختلفی از جمله "نیزارهای نور" و "دوش نور" را به نمایش می گذارد. یک استثنا در این روز زمین است. در روز زمین ، چراغ هایی در سراسر کشور برگزار شد تا آگاهی از صرفه جویی انرژی را ارتقا دهند. ساعت 8:00 KST. در آن روز ، چراغ های برج N سئول در نمسان در تاریکی ناپدید می شوند.