پارک بیهای | Beihai Park

 

نام چینی 北海 公园 (Beihai Gongyuan) :

مکان: شماره 1 ، خیابان ونجین ، منطقه Xicheng ، شهر پکن.

معرفی پارک Beihai

پارک Beihai که در مرکز شهر پکن واقع شده است و تقریباً یک هزار سال سابقه دارد ، یکی از قدیمی ترین باغ های شاهنشاهی است که در حال حاضر در چین حفظ شده است. دریاچه Beihai (به معنای واقعی کلمه "دریای شمال") که پس از آن پارک نامگذاری شده است در ضلع غربی کوه جینگ و ضلع شمال غربی شهر ممنوع واقع شده و با دریاچه Shichahai در شمال ملاقات می کند. این دریاچه همراه با دریاچه Zhonghai (به معنای واقعی کلمه "دریای میانه") و دریاچه Nanhai (به معنای واقعی کلمه "دریای جنوبی") به عنوان "سه دریا" در پکن شناخته می شود. بنای اصلی پارک Beihai را می توان در دوره سلسله لیائو (907-1125) جستجو کرد. بر این اساس ، کاخ Taining در سال 1179 در زمان سلسله لیائو (907-1125) ساخته شد. در سال 1267 ، کوبلای (1224-1124) ، بنیانگذار سلسله جین (1271-1368) ، تصمیم به ساخت پایتخت دادو (امروز در پکن) با محوریت جزیره Qionghua ، که این جزیره و دریاچه اطراف آن را به بخشی از شهر سلطنتی جین و پس از آن به "باغ غربی" خانواده سلطنتی سلسله مینگ (1344-1668) تبدیل شد. در همین حال ، مینگ همچنین منطقه آب را به سمت جنوب گسترش داد و توزیع "سه دریا" را تشکیل داد. این باغ شاهنشاهی پس از حدود ده قرن انحصاری در اختیار خانواده های شاهنشاهی ، سرانجام به عنوان یک پارک که امروزه تحت حمایت ملی تحت عنوان پارک Beihai شناخته می شود ، در معرض دید عموم قرار گرفت.

چه چیزی باید در پارک Beihai بازدید کنید؟

مراکز پارک Beihai در حاشیه دریاچه Beihai شامل حدود 390،000 مترمربع آب و 320،000 متر مربع زمین ، از چهار منطقه گشت و گذار ، یعنی ساحل شمالی ، ساحل شرقی ، جزیره Qiongdao و شهر مدور تشکیل شده است.

 

 ساحل شمالی

- بهشت کوچک غربی این غرفه از سال 1768 تا 1770 به سفارش امپراتور کیانلونگ از سلسله چینگ (1911-1644) به دلیل تبریک تولد و دعا برای مادرش ، امپراطور داوجر شیائوشنگ ساخته شده است. با مساحت 1200 متر مربع در بالای غرفه های مربع شکل در چین ، با دست نوشته های امپراطور تزئین شده است.

- صفحه نمایش آهن مانند این یک دیوار صفحه ای است که در طول سلسله یوان (365/1271) از یک بلوک آتشفشانی خنثی تراشیده شده است ، 3.56 متر طول و 1.89 متر طول. به نظر می رسد این بلوک به رنگ آهن است ، از این رو نامگذاری شده است. این دیوار در همان ابتدا در یک معبد قدیمی قرار داده شد اما به معبد Desheng در داخل دروازه Desheng منتقل شد. در سال 1947 صفحه نمایش به پارک Beihai منتقل شد و پایگاه آن تاسیس نشد و دوباره تا سال 1986 با بدن ترکیب شد.

- نه صفحه اژدها این دیوار صفحه نمایش ساخته شده در سال 1756 ، 5.96 متر از ارتفاع ، 1.6 متر از ضخامت و 25.52 متر طول ، در ابتدا بخشی از یک معبد قدیمی بود. هر دو طرف دیوار با لعاب های رنگی فرش شده بود که در مجموع 635 اژدها وجود دارد. در میان سه دیوار صفحه نمایش نه اژدها باستانی موجود در چین ، این یکی است که در هر دو طرف اژدها دارد.

- شی تیان فن جینگ این منطقه که "Great Western Paradise" نیز نامیده می شود ، یکی از شناخته شده ترین مناطق پارک Beihai است ، در همسایگی مطالعه Jingxin و سالن Great Yuanjingzhi. نمونه اصلی ساخته شده در سال 1756 در سال 1919 در آتش سوخته است. پس از افتتاح پارک Beihai در سال 1925 ، این سایت به عنوان یک استادیوم عمومی مورد استفاده قرار گرفت. در 180s ، آن را دوباره ساخت و برای عموم مردم افتتاح شد.

- پنج غرفه اژدها اجزای این پنج عبارتند از: غرفه Longze در وسط ، غرفه Yongrui و غرفه Fucui در سمت چپ ، و غرفه Chengxiang و Zixiang در سمت راست. این غرفه ها در سال 1602 ساخته شده و مکانی برای ماهیگیری امپراتورها ، ملکه ها و مقامات عالی رتبه بوده و اوقات فراغت خود را می گذرانند.

ساحل شرقی

- هائو پو جیان این یک باغ کمتر در پارک Beihai است و همچنین یک منطقه تفریحی از امپراطورها و ملکه ها بود. امپراطور کیان لونگ یک بار مقامات خود را در این باغ پذیرایی کرد.

- هوآ نیش ژایی این سایت بر روی سازه ای شبیه به قایق متمرکز شده است ، و برخی مجتمع های متصل دیگر در اطراف آن قرار دارند. این یک حیاط مستقل است که امپراطور Qianlong ، امپراطور Guangxv و Empress Dowager Cixi به آن دسترسی داشته اند.

 - ژیان چان تان این مکان که در سال 1742 با مساحت 17000 مترمربع ساخته شده است ، مکانی است که ملکه ها و صیغه های سلطنتی به خدا خدای کرم ابریشم قربانی می دهند و برای برداشت خوب دعا می کنند. این یکی از معروف ترین نه محراب باستانی پکن و همچنین یکی از آنها است که به خوبی حفظ شده است.

 جزیره کیونگدائو

 - پل یونگ آن این رباط متصل کننده جزیره Qiongdao و شهر مدور است. در هر دو انتهای پل به ترتیب یک طاق قرار دارد.

- معبد یونگ آن این معبد در سال 1651 در دامنه جنوبی کوه ساخته شده است. برج سفید ، بنا به درخواست لاما تبت ، به دستور امپراطور شنژی. در اینجا شش ساختمان اصلی و یک برج سفید وجود دارد که معبد Zhengjue به عنوان ورودی کوه است.

- ساختمان یوگو نمای عمودی ساختمان مانند یک ساختار بیضی شکل به نظر می رسد ، اما در واقع شامل دو قسمت نیمه دایره ای است. بر روی دیوارهای داخل ساختمان ، 495 قطعه از نقش های سنگی باستانی منبت کاری شده است.

- تانگ شیان چنگ لو پان این یک مجسمه نر و برنز به ارتفاع 6.6 متر است که بالای ستونی از سنگ مرمر سفید حک شده ایستاده و بشقابی را بالای سرش برمی دارد. طبق سوابق ، امپراطور هانوودی از سلسله هان غربی (206BC-24AD) یک بار یک مجسمه مرد برنز قرار داد که یک بشقاب بالای سر خود را در قصر بلند کرد ، که اعتقاد بر این بود که شبنم های جمع شده در صفحه برای جاودانگی مفید است. با این حال ، امپراتور Qianlong از سلسله Qing (1644-1911) این مجسمه را نه برای جمع آوری شبنم بلکه برای تزئین تزئین کرد.

- سالن ژیژو این تالار در سال 1751 در شهر نیمه ماه ساخته شده است ، پنج قوس در اطراف پراکنده شده است.

شهر مدور

 - شهر مدور این یک جزیره کوچک در وسط استخر Taiye است. این کاخ زمانی از کاخ Daning از سلسله جین (1134-1234) بود ، و دارای "دیوار شهر" به ارتفاع 4.6 متر دایره از جزیره محافظت می کرد. این جزیره فقط 4500 متر مربع مساحت دارد ، اما کاخ ها و معابد موجود در آن بسیار باشکوه بودند.

- سالن Chenggaung این تالار سازه اصلی شهر مدور است. اولین بار سالن ییتیان در سلسله یوان (1271-1368) نامگذاری شد و با نام فعلی خود در سال 1690 بازسازی شد.

 - یو ونگ (جید اورن) این سنگدان ساخته شده در سال 1265 "Du Shan Da Yu Hai 渎 山大 玉海" نیز خوانده می شود ، دارای دهانی بیضی شکل ، 0.7 متر قد ، 3500 کیلوگرم وزن است. سطح آن با حیوانات دریایی شبیه زندگی حک شده است. این مکان در تالار گوانگان در سلسله یوان (1271-1368) قرار گرفت اما پس از فروپاشی سالن در سلسله مینگ (1644-1668) گم شد. به طرز چشمگیری ، این بار دیگر در سال 1745 به چشم مردم آمد و امپراتور کیانلونگ دستور ساخت آن را خرید ، و یک غرفه برای ذخیره سازی مخروط ساخت.

 - ژه یین هو این کاج چینی است که گفته می شود بیش از 800 سال پیش کاشته شده است. امروز بیش از 20 متر رشد کرده است. این شهرت را به خاطر یک بار پناه دادن به امپراتور کیانلونگ در یک روز گرم تابستان به دست آورد.

 - طناب سفید عمومی این مردم نیستند بلکه یک Pinus bungeana کاج سفید قشراست که گفته می شود در سلسله جین کاشته می شود (1134-1215). نام آن را امپراطور کیان لونگ گذاشتند.

Taxco

Taxco شهری زیبا در مکزیک است که بر روی تپه ای در Guerrero ساخته شده است. این غنی از معادن نقره قدیمی و جدید است ، دارای خیابان های باریک و صدها مغازه نقره است. اگر به دنبال یک سفر جانبی هستید که مکان مناسبی برای رفتن باشد. Taxco Mexico به دلیل کلیسای بیش از 200 ساله به سبک باروک ، کلیسای جامع سانتا پریسکا مشهور است.

سفر به اینجا و آنجا

 پیاده روی بهترین راه برای گشت و گذار در Taxco است. تاکسی ها (فولکس واگن) نسبتاً ارزان هستند (20 تا 30 دلار پزو). کالکتیو (combis) نیز گزینه خوبی برای گردش در شهر است - بیشتر آنها از Zocalo عبور می کنند و یک فرد محلی می تواند به شما در یافتن مورد مناسب کمک کند.

دیدن 

در مرکز شهر کلیسای جامع سانتا پریسکا واقع شده است ، که در دهه 1700 ساخته شده است. در بالای شهر مجسمه ای از عیسی وجود دارد که "کریستو" نام دارد. منظره از آن بالا شگفت انگیز است. یک "موزه" نقره ای در یک ساختمان زیبا به نام Casa Borda وجود دارد که به عنوان یک مرکز فرهنگی نیز خدمت می کند. واقع در خود میدان اصلی است. در سال 2010 ، بیشتر ساختمان در حال بازسازی بود ، اما نمایشگاه زیبایی از جواهرات نقره وجود داشت.

انجام دادن 

با پیاده روی در خیابان های شیب دار ورزش زیادی انجام دهید. یک تله کابین (teleferico) وجود دارد که می تواند شما را به هتلی مجلل به نام Monte Taxco ، با چشم انداز عالی و بار / رستوران مناسب برساند. این مبلغ برای بزرگسالان بصورت رفت و برگشت حدود 90 دلار و برای کودکان 60 دلار است. منظره خوب است اما به خوبی نمای اوریزابا ، Ver نیست. چیزهای زیادی برای دیدن / انجام آن بالا وجود ندارد. با پرداخت 50 دلار پوند می توانید یک کلکتویو به چند سوراخ آبی آب شیرین (Las Pozas de Atzala) با فاصله نیم ساعت ببرید. کلکتیوها از سمت راست در کنار ساختمان کوپل که کمی با ترمینال اتوبوس Estrella Oro فاصله دارد حرکت می کنند. colectivo به Las Pozas تصویری از سوراخهای آبی در سمت خود دارد و در جلوی آن Atzala نوشته شده است ، بنابراین از دست دادن آن سخت است ، با این حال بسیاری از کلکتیوهای مختلف از ایستگاه خارج می شوند ، بنابراین ارزش آن را دارد که از کسی بخواهید در آنجا حضور داشته باشید. آنها هر ساعت می روند.

 

خرید نقره ای!

 نقره ای بسیار زیبا وجود دارد که بیشتر روی آنها حک شده با "MEXICO 925" یا "TAXCO 925" است. فروشگاه های نقره دور از مرکز جایی هستند که می توانید چانه بزنید. کمی بعد از OXXO این کوچه را می بینید که به این فروشگاه های زیرزمینی می رود. این فروشگاه ها بیشتر کالاهای خود را در بسته های کمی آماده کرده اند که فروشندگان می توانند هنگام بازگشت آن را بفروشند. نکته دیگری که باید به آن توجه شود این است که به دنبال فروشندگانی باشید که نقره خود را به ازای گرم می فروشند نه اینکه فقط تخفیف 30 درصدی را ارائه دهند. مشاهده کنید که هنگام استفاده از ماشین حساب از چه قیمتی برای محاسبه کل استفاده می کنند. مقایسه قیمت ها با قیمت هر گرم بسیار ساده تر است. این بچه های کوچه نقره خود را به ازای هر گرم 15 تا 20 پزو می فروشند. اگر مقدار زیادی خریداری کنید احتمالاً کمتر است. شما در تمام نقره های زیبا جذاب و وجد خواهید داشت ، اما از دیدن آن در 4 ساعت یا کمتر خسته خواهید شد. همچنین مردان ، زنان و کودکانی که وسایل شما را در مرکز (plaza centrál) برای شما می فروشند به شما مراجعه می کنند. اگر علاقه ای به اذیت شدن ندارید ، هیچگونه تماس چشمی با آنها نداشته باشید. به محض اینکه یکی از علاقه شما اندکی دید ، سایر فروشندگان سعی می کنند که کالاهای خود را بفروشند.

خواب 

هتل Casa Grande ارزانترین حفاری در شهر است (15 دلار برای یک نفره با حمام مشترک). این یک ساختمان 400 ساله است که در حوالی Plazuela واقع شده است و حدود یک بلوک از سانتا پریسکا و Zocolo فاصله دارد. اتاق ها در اطراف یک حیاط مرتب شده اند ، بعضی از آنها عالی هستند ، بعضی از آنها کمی دستشویی با حمام های نیمه کاره هستند ، بنابراین بخواهید چند مورد را ببینید. تراس پشت بام واقعاً عالی برای استراحت و تماشای شهر است. برای کمی اقامتگاههای مجلل ، هتل سانتا پریسکا مکانی زیبا با چشمه و حیاط سرسبز دادگاه است. Agua Escondida درست در Zocalo است و استخر خوبی دارد. اتاق های ارزان تر را با قیمت 350 پزو بخواهید. Mi Casita ، Guerrero 1. در خارج از plazuelita واقع شده است. هتلی ارزان قیمت و ارزان با چشم اندازهای عالی که توسط یک خانواده خوب اداره می شود.

تلاکسکالا | Tlaxcala

 

مکان و اندازه

 تلاکسالا کوچکترین ایالت مکزیک است. این در منطقه ای از کشور واقع شده است که به عنوان نان مرکزی شناخته می شود. این کشور از شمال ، شرق و جنوب با ایالت پوئبلا مکزیک همسایه است. در غرب توسط ایالت مکزیکو ؛ و در شمال و غرب توسط ایالت هیدالگو مکزیک. مساحت Tlaxcala 3913 کیلومتر مربع (1511 مایل مربع) است که کمی بزرگتر از ایالت رود آیلند آمریکا است. فقط Distrito Federal (ناحیه فدرال) کوچکتر است. Tlaxcala شصت شهرداری دارد. پایتخت Tlaxcala است. Tlaxcala دارای سه رشته کوه است. کوه های Tlaxco (سیرا) در شمال واقع شده اند و به دلیل تپه El Peñón معروف هستند. سیرای دیگر به عنوان مرز طبیعی بین پوبلا و تلاکسالا عمل می کند. با توجه به موقعیت مکانی به آن نام های مختلفی داده می شود: در شمال به Tlaxco Sierra معروف است ، جایی که به آن Caldera Sierra نیز می گویند. و به سمت جنوب شرقی ، به Huamantla Sierra معروف است. آتشفشان Huintépetl بخشی از این سیرا را تشکیل می دهد. یک رشته کوه آتشفشانی ، بلندترین قله آن آتشفشان خاموش است که به Malinche یا Malintzi معروف است (4451 متر / 14،636 فوت) ، در نزدیکی © Mireille Vautier / کمپ وودفین کلیسای جامع Nuestra Señora de la Asuncion (بانوی مقدس ماجرا) در پایتخت تلاکسلا ، مربوط به دوره استعمار در سالهای 1500 است. © Mireille Vautier / Woodfin Camp کلیسای جامع Nuestra Señora de la Asuncion (بانوی مقدس ما) در پایتخت ، Tlaxcala ، مربوط به دوره استعمار در 1500s است. مرز با پوبلا. مردم بومی این آتشفشان را Matlalcueyatl می نامند. دشتهایی وجود دارد که در جنوب Tlaxco Sierra واقع شده و محدوده آتشفشانی در مرز Puebla را احاطه کرده است. رودخانه های تلاکسالان ، هر چند کوچک ، نقش مهمی دارند زیرا رودخانه بالساس ، یکی از بزرگترین رودخانه های مکزیک را تغذیه می کنند. رودخانه های اصلی این ایالت Zahuapan و Atoyac هستند. رودخانه Zahuapan در Tlaxco Sierra سرچشمه می گیرد و به سمت جنوب از دامنه کوه عبور می کند ، جایی که به رود Apizaco می پیوندد و آبشار Atlihutzía را تشکیل می دهد. با رسیدن به مرز با پوبلا ، آن را به رودخانه اتویاک می رساند. رودخانه زاهوپان نیز از رودخانه های آمومولوک و روژانو آب دریافت می کند.

آب و هوا

آب و هوا در سراسر ایالت به طور کلی خنک است. دمای متوسط در طول سال حدود 16 درجه سانتی گراد (60 درجه فارنهایت) است. دما معمولاً زیر 21 درجه سانتیگراد (70 درجه فارنهایت) است. میانگین بارندگی در پایتخت سالانه حدود 79 سانتی متر (31 اینچ) در سال است.

گیاه و حیوان

کاج ، صنوبر ، و بلوط رایج ترین درختان هستند. درختچه های ساوین در چندین منطقه یافت می شوند. مراتع برخی از دشت ها را پوشانده است

مناطق دره Tlaxcalaand. پستانداران معمولی شامل خرگوش ، زیره ، سنجاب ، و اسلواش (پوزوم های مکزیکی) هستند. شاهین ها ، عقاب ها و بلدرچین های گنجشک در این ایالت یافت می شوند. مارهای زنگی نیز در برخی مناطق یافت می شوند.

حفاظت از محیط زیست

در سال 2003 ، این ایالت کمک مالی فدرال برای ایجاد یک سیستم نظارت بر آلودگی صنایع دریافت کرد. پارک ملی مالینچه یک منطقه حفاظت شده است که در اطراف یک آتشفشان خاموش واقع شده است.

جمعیت ، گروه های قومی ، زبان ها

در سال 2000 کل جمعیت تلاکسلا 962،646 نفر بوده است. از کل 469،948 مرد و 492،698 زن بودند. تراکم جمعیت 241 نفر در هر کیلومتر مربع (624 نفر در هر مایل مربع) بود. در سال 2000 ، پایتخت ، Tlaxcala ، 73184 نفر جمعیت داشت.

تقریباً همه شهروندان اسپانیایی را به عنوان زبان اول خود صحبت می کنند. تعداد کمی ، حدود 3.2٪ از جمعیت ، به زبانهای بومی (بومی) صحبت می کنند. 

دین

طبق سرشماری سال 2000 ، 82٪ از جمعیت ، یا 791،284 نفر ، کاتولیک رومی بودند. بیش از 2٪ یا 24200 نفر پروتستان بودند. در آن سال همچنین 1088 ادونتیست روز هفتم ، 1140 مورمون ، 9875 شاهد یهوه و بیش از 15000 نفر وجود داشتند که هیچ مذهبی اعلام نکردند.

حمل و نقل

در این ایالت یک فرودگاه داخلی وجود دارد. همچنین حدود 1883 کیلومتر (1145 مایل) جاده و حدود 308 کیلومتر (191 مایل) راه آهن وجود دارد.

© Mireille Vautier / Woodfin Camp در کمی بیش از نیمی از مایل از مرکز شهر واقع شده است ، این سایت به مناسبت بزرگداشت خوان دیگو برناندینو ، شخصی که در سال 154 ظهور مریم مقدس را در این مکان گزارش کرده است. معماری و داخلی در یک باروک است سبک ، و فضای داخلی شامل تزئینات از شکل های حک شده و چوب های طلاکاری شده حلقه ای است که مربوط به دهه 1700 است ، منتسب به Francisco Miguel Tlayotehuanitzin ، یک مجسمه ساز هندی که بیش از 20 سال برای ایجاد آنها کار کرده است.

© Mireille Vautier / Woodfin Camp

این سایت که کمی بیش از نیمی از مایل از مرکز شهر فاصله دارد ، به مناسبت بزرگداشت خوان دیگو برناندینو ، مردی که در سال 1541 ظهور مریم مقدس را در این مکان گزارش داد ، معماری و فضای داخلی آن به سبک باروک است و فضای داخلی آن شامل تزئینات ارقام تراشیده شده و چوب های طلاکاری شده پیچش یا حلقه زنی که قدمت آن به دهه 1700 بازمی گردد ، منتسب به فرانسیسکو میگوئل تایلوتهوانیتزین ، یک مجسمه ساز هندی که بیش از 20 سال برای ایجاد آنها کار کرد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B3%DA%A9%D8%A7%D9%84%D8%A7_%D8%B3%DB%8C%D8%AA%DB%8C

رودخانه آمازون (Amazon River)

از مهم ترین دیدنی های کشور برزیل رودخانه آمازون است، شاید وقتی اسم کشور برزیل را می شنوید و به جاذبه های برزیل فکر می کنید بیشتر از همه چیز به اسم رودخانه و جنگل های آمازون می رسید، رودخانه آمازون به عنوان دومین رودخانه طولانی در دنیا محسوب می شود و ۶۴۰۰ کیلومتر طول دارد، بزرگترین رودخانه حجیم جهان محسوب می شود و تنها کمی از رود نیل طول کم تری دارد، گونه های ماهی زیادی در این رودخانه یافت می شود، که در حدود ۳۰۰۰ گونه تا حالا کشف شده است، مهم ترین ویژگی رودخانه آمازون این است که با جنگل های بسیار انبوه پوشیده شده است، در حدود یک دهم از گونه هایی که در جهان به صورت زنده هستند در آمازون زندگی می کنند.

رودخانه ها غیرقابل پیش بینی هستند و هیچ جا این حقیقت بیشتر از حوضه رودخانه آمازون نیست که در طول سال تحت تغییرات فصلی اساسی قرار دارد.

 رودخانه های آمازون طیف وسیعی از زیستگاه ها از جمله باتلاق ها ، باتلاق ها و نهرها را در اختیار شما قرار می دهد که هر یک میزبان انواع مختلفی از حیات وحش هستند. این آبراه ها تحت چرخه سیل سالانه بزرگ قرار گرفته و بر محیط زیست و چشم انداز منطقه تأثیر می گذارند.

 

 رودخانه آمازون

 رودخانه آمازون با نزدیک شدن به یک ثانیه بعد از رود نیل به عنوان طولانی ترین رودخانه جهان ، رکورد را بر حسب حجم عظیمی از آب که در اختیار خود قرار می دهد ، تعیین می کند. تخمین زده می شود که تقریباً یک ششم آب شیرین که به اقیانوس های جهان تخلیه می شود ، از میان لبه 320 کیلومتری آمازون عبور می کند و در آنجا با اقیانوس اطلس برخورد می کند. با تغییر فصل ، رودخانه نیز تغییر می کند. در طول فصل خشک ، عرض رودخانه آمازون می تواند در مکان هایی از 4 کیلومتر تا 5 کیلومتر باشد - و در فصل مرطوب ، این می تواند به 50 کیلومتر افزایش یابد! در اوج فصل مرطوب ، جریان می تواند به سرعت 7 کیلومتر در ساعت برسد.

 نقش های مهم رودخانه

 آمازون به عنوان سیستم زهکشی حوضه آمازون ، رودخانه آمازون و تقریباً 1100 شاخه آن در اکولوژی حوضه نقش عمده ای دارند. این آبراه ها پیش از شروع جاده ها و پروازها در حوضچه ، اصلی ترین مسیرهای دسترسی به مناطق داخلی برزیل و نیمه شمالی آمریکای جنوبی بودند. به عنوان مثال ، تنها راهی که می توانید به Iquitos ، پرو بروید ، که درست در رودخانه آمازون است ، سوار شدن به هواپیما یا یک قایق است. هیچ راهی برای رسیدن به آنجا وجود ندارد.

 سرچشمه و مسیر رودخانه

رودخانه آمازون دارای منبع بالایی در آند پرو است و در ارتفاع 5،598 متر قرار دارد. در آنجا ، در تنها 192 کیلومتری اقیانوس آرام که زمانی در آن جریان داشت ، رودخانه آمازون به عنوان یک شاخه کوچک به نام Carhuasanta آغاز می شود. همانطور که به سمت شرق حرکت می کند ، به داخل هورنیلوس جریان می یابد ، که به آپوریماک می پیوندد ، یک شاخه اصلی که در نهایت به Ene ، Tambo و سپس Ucayali می پیوندد. رودخانه آمازون پس از افت اولیه در ارتفاع ، نزول خود را به سمت اقیانوس اطلس با سرعت 1.5 سانتی متر برای هر کیلومتر در مسافت بیش از 6400 کیلومتر ثابت می کند. در بعضی از مناطق ، این رودخانه به عرض 10 کیلومتر می رسد ، تا جایی که 1600 کیلومتر از آن بالا رفته است و کشتی های بزرگ می توانند همه راه ها را تا Iquitos ، پرو سوق دهند.

 دیدن رودخانه قبل از زمین

آبهای قهوه ای رودخانه آمازون تا 100 کیلومتری دریا از سرزمین اصلی ، درست قبل از دیدن این قاره ، قابل مشاهده است. در اوایل استعمار ، این پدیده به کشتی های قایقرانی از اروپا به آمریکای جنوبی کمک می کرد تا اطمینان حاصل کنند که پیش از مشاهده این سرزمین در مسیر خوبی بوده اند.

موزه فردا (Museu do Amanhã)

 

موزه Tomorrow در دسامبر سال 2015 در ریودوژانیرو به زمین نشست ، فقط چند ماه پیش از آنکه این شهر میزبان یکی از بزرگترین رویدادهای تاریخ خود ، المپیک 2016 با دعوت از بازدید کنندگان ، همسایگان ، شرکا ، حامیان مالی ، همیاران و مدیران خود باشد: به فکر ساختن فردا از ارکان اخلاقی پایداری و همزیستی و سناریوها و چالشهای زمان حال هستیم. از آن زمان 3.7 میلیون نفر نمایشگاه طولانی مدت موزه را پشت سر گذاشته اند و با این سؤال روبرو هستند: ما از کجا آمده ایم؟ ما کی هستیم؟ ما کجا هستیم؟ کجا می رویم؟ چگونه می خواهیم برویم؟ سؤالاتی که پژوهشکده توسعه و مدیریت نیز در این چهار سال سعی کرده است به آنها پاسخ دهد که در آن با رسالت مدیریت ، با اشتیاق ، تعهد ، خلاقیت و نشاط روبرو می شود.

 تجهیزات

 در نتیجه همکاری موفق بین دولت و بخش خصوصی ، این موزه خدمات گسترده ای عالی و برنامه ای متنوع و با کیفیت را به تعداد بیشتری از بازدید کنندگان ارائه داده است. برای این کار ، IDG یک مدل حاکمیت مستحکم و شفاف ، معادله ای بی نظیر از امنیت مالی و یک کارآیی و سیستم لجستیکی کارآمد ، با یک تیم بین رشته ای و در گفتگو مداوم با یکدیگر ایجاد کرد. نماد معماری که در محاصره خلیج گوانابارا واقع شده و در یک منطقه تاریخی واقع شده است که یکی از بزرگترین بنادر کشور است ، موزه فردا به زودی در سال اول زندگی خود به یکی از بزرگترین جاذبه های گردشگری ریو تبدیل شد و به عنوان موزه بیشتر رسید. بازدید شده و بهترین امتیاز در کشور ، با نمره 9.56 داده شده توسط بازدید کنندگان خود - با توجه به بررسی انجام شده در سال 2018.

 موفقیت ها

موفقیت عمومی نیز در نقد بازتولید شد: در اولین سال ، موزه فردا جوایز پیشرو فرهنگ مقصد معروف به "اسکار موزه ها" را در "بهترین موزه سال در آمریکای جنوبی و مرکزی" دریافت کرد. برای مجموعه کارهای معماری و موزه نویسی.

 جوایز LCD بار دیگر این موزه را در سال 2018 با عنوان "بهترین سازمان فرهنگی جهان برای ارتقاء قدرت نرم" در نظر خواهد گرفت ، که بیانگر قدرت بسیج و تعامل جوامعی است که در آن قرار گرفته است.

 موزه فردا تاکنون 32 نمایشگاه موقت برپا کرده است. دو نفر از آنها "O Poeta Voador ، Santos Dumont" و "Pratodomundo" در جایزه بزرگ جایزه گرفتند (قبلاً IDCA - جوایز بین المللی طراحی و ارتباطات). این نمایشگاه طولانی مدت در پنج منطقه (کیهان ، زمین ، آنتروپوسن ، فردا و ما) تقسیم شده است ، در طول این چهار سال ، بیش از 500 نسخه به روز شده ، هم از نظر محتوا و هم پیشرفت های فناوری. این نمایشگاه در حال حاضر دو گسترش مهم دریافت کرده است: تعاملی خلیج Todos Todos ، با اطلاعاتی در مورد خلیج ها در سرتاسر جهان ، از جمله خلیج گوانابارا ، جایی که این موزه در آن قرار دارد ، و سیدنی (استرالیا) ، توکیو (ژاپن) ، چزاپایک (ایالات متحده) و جاکارتا (اندونزی) نمونه هایی از همزیستی و تعامل را آورده اند. و ISRIS + ، دستیار هوش مصنوعی که در پایان مسیر روایت با بازدید کننده "صحبت می کند".

موزه آموزشی فردا

موزه فردا به عنوان یک بستر نوآورانه و تکنولوژیک برای فکر کردن و پیش بینی آینده خود که می خواهیم ، درگیر مردم باشیم و دانش خود را به اشتراک بگذاریم ، یک موزه آموزشی است و به همین ترتیب ، طوری ساخته شده است که تمام مؤلفه های آن - محتویات ، شیوه ها و همکاران آن - درگیر شوند. با عملکرد بیشتر آموزش. به این معنا ، آموزش و دستیابی در DNA موزه وجود دارد: فکر کردن امروز به عنوان مکان عمل بدون در نظر گرفتن تنوع و گنجاندن به عنوان نیروهای محرک برای این تحول غیرممکن است. علاوه بر ساختمان و کلیه نمایشگاه هایی که با اصل پایداری و دسترسی قابل دسترسی هستند ، چندین برنامه و فعالیت برای تهیه گنجاندن برای همه ساخته شده است.

برنامه هایی مانند Vizinhos do Amanhã ، Trek فردا در Libras ، در میان موزه ها و دیگران قبلاً در تاریخ موزه های کشور ثبت نام کرده اند و به عنوان الهام بخش مؤسسات ملی و بین المللی که برای آشنایی با تخصص تیم و روش های مدیریتی خود از این تجهیزات بازدید می کنند. با این کار ، این موزه با مؤسساتی مانند آژانسهای سازمان ملل ، موزه علوم در لندن ، کالج داد در میامی ، موزه اقلیم در نیویورک ، موزه ملبورن ، دانشگاه استرالیا ، Fundesplei ، از اسپانیا ، موزه زنده سازمان ملل متحد به همکاری های بین المللی رسیده است. کپنهاگ و Futurium ، برلین (جدیدترین) ، موسسه فرهنگی Google؛ موزه علوم ، DutchCulture ، موزه شنژن ، از جمله دیگر ، علاوه بر بسیاری از مشارکتهای محلی ، گستره روابط و مبادلات این موزه را نیز گسترش می دهد. با ابتکار شهر ریو دوژانیرو که با حمایت مالی Banco Santander Master و شبکه گسترده ای از حامیان مالی ایجاد شده است که شامل شرکت هایی مانند Shell ، IBM ، IRB-Brasil RE ، Engie ، Grupo Globo و CCR است ، این موزه ابتدا توسط بنیاد روبرتو طراحی شده است. دریایی.