سن لورنزو دی ال اسکوریال (SAN LORENZO DE EL ESCORIAL)

سن لورنزو دی ال اسکوریال ، واقع در سیرا د گواداراما ، یکاقامتگاه تابستانی سلطنتی در نیمه راه مادرید و لا گرانجا د سان ایلدفونسو بود. باتشکر از این ، تعداد زیادی بنای تاریخی از آن زمان به نمایش می گذارد ، که امروز به شهری پر از جذابیت ، جو فرهنگی و گزینه های تفریحی تبدیل شده اند. به دلیل زیبایی آنها ، سن لورنزو دی ال ایسکوریال به همراه آرانژوز و آلکالو دو هنارس در برنامه میراث جهانی جامعه مادرید گنجانده شده اند.

مکانی با تاریخ

طبق برنامه های خوان خوان بوتیستا د تولدو و خوان دو هررا ، فلیپه دوم در پایان سال 1562 محل یادبود این مجتمع را برای بزرگداشت نبرد سن کوینتین تأسیس کرد. صومعه و سایت سلطنتی سان لورنزو دی ال Escorial در سال 1984 توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی اعلام شد.

این بازدید در صومعه و اطراف آن آغاز می شود

 صومعه مکانی ابعادی چشمگیر و با ارزش است. Basilica Monumental ، Pantheon Royal که در آن پادشاهان اسپانیایی خانه های اتریش و بوربن در آن دفن شده اند ، Pantheon of the نوزادان ، اتاق های فصل ، کتابخانه و پاسیو ها که در یک اقامتگاه تابستانی به ارزش پادشاهان از دست نمی رود. . هرچند که در بنزلیک دو بنای تشییع جنازه وجود دارد که به خانواده های کارلوس اول و فیلیپه دوم اختصاص داده شده است ، اما بقایای فانی پادشاهان در پانتئون پادشاهان واقع شده است که در زیر پیشگویی از باسیلکا در یک نمازخانه مدور قرار دارد. اعضای دیگر خانواده سلطنتی در پانتئون نوزادان دفن می شوند. تزیین صومعه و عناصر تشکیل دهنده آن به برخی از برجسته ترین هنرمندان زمان سفارش شده است. شما می توانید از آن در موزه معماری و نقاشی بازدید کنید ، جایی که مجموعه مهمی از نقاشی های ال Greco ، Tiziano ، Ribera ، Luca Giordano ، Zuccaro ، Tintoretto ، Veronés ، Velázquez ، El Bosco یا Zurbarán را پیدا خواهید کرد و همچنین مجسمه های Monegro، Bernini و سلوینی. این مجتمع تاریخی-هنری با خانه صنایع دستی ، خانه شیرخوارگان و خانه ملکه ، کاخ کولیس کارلوس سوم و کازیتا دل اینفانته و باغهای تاریخی با ارزش گیاه شناسی کامل تکمیل شده است.

طرح شهری آن توسط اشراف و بورژوازی پایتخت که اقامتگاههایتابستانی خود را در اینجا بنا می کردند ، غنی شد. به طور خلاصه ، شهری زیبا بامیراث غنی از بناهای تاریخی است که در کوهها و جنگلها احاطه شده است. خانه ها و کاخ ها به یک شهرگرایی خردگرا که تقارن صومعه را ثابت می کند ، چیده شده اند. کاخMarqués de Campo Villar ، خانه دوک Medinaceli یا خانه ستون ها نمونه های زیبایی است.

طبیعت ، فراتر از صومعه

 به دلیل منحصر به فرد بودن آن ، بازدید از سان لورنزو دی ال Escorial نباید بدون لذت بردن از شگفتی هایی که طبیعت در مکان هایی به زیبایی La Herrería و El Pinar de Abantos پنهان می کند ، انجام شود. ارزشهای طبیعی و ویژگی استثنایی آن منجر به اعلامیه های چشم انداز زیبا در مورد Pinar de Abantos و Forest از نظر اکولوژیکی خاص در مورد La Herrería می شود که این امر محافظت و حفاظت از آن برای نسل های آینده را تضمین می کند.

La Silla de FelipeII در حدود دو و نیم کیلومتری شهرداری واقع شده است. گفته می شودکه از این رصدخانه طبیعی ، پادشاه در فکر توسعه آثار صومعه بود. برخی از کارشناسان اطمینان می دهند که این صندلی های گرانیتی ، برای پادشاه و دو همراه ، بقایای یک محراب باستانی سلتیبر است. از اینجا می بینید که صومعه مانند یک کوره معکوس شکل گرفته است ، در ادای احترام به سن لارنس که در سال 258 در یکی از آنها به شهادت رسید.

 

مسجد-کلیسای جامع کوردوبا (Mosque-Cathedral of Córdoba)

مسجد جامع کلیسای کوردوبا یک بنای خیره کننده برای دو دین و فرهنگ است که اندلس را شکل داده است: اسلام و مسیحیت. یک کلیسای رنسانس درست در بالای آنچه که زمانی مهمترین مسجد پادشاهی اسلامی بود ، جمع می شود و این بنا را برای هر کسی که از کوردوبا بازدید می کند ، ضروری می داند.

این سایت در ابتدا خانه یک معبد رومی بود که بعداً توسط یک کلیسای مسیحی ویسیگوت جایگزین شد. در سال 711 ، هنگامی که مورها اندلس را از مسیحیان گرفتند ، ساختار ویزیگوت به دو نیمه تقسیم شد و توسط مسلمانان و مسیحیان به عنوان مکان عبادت استفاده می شد - با توجه به خلوص زمانها ، یک عمل قابل توجه تحمل. اما سلطنت کثرت گرایی مذهبی در کوردوبا دوام نیاورد:در سال 784 به دستور امیر عبد الرحمان ، کلیسا ویران شد و کار بر روی یک مسجد بزرگ آغاز شد. ساخت و ساز بیش از دو قرن به طول انجامید و با پایان یافتن ساختمان در سال 987 با افزودن صحن بیرونی و حیاط ، مسجد کوردوبا بزرگترین در پادشاهی اسلامی بود ، فقط برای کعبه در عربستان سعودی. 

تاریخچه مختصری از مسجد-کلیسای جامع کوردوبا

هنگامی که ساخت و ساز در اواخر قرن دهم میلادی در مرحله نهایی خود بود ، پادشاهی اسلامی - تحت خلافت امگا - در قدرتمندترین حالت خود قرار گرفت. برای تقویت قدرت موریس در سرزمین های مسیحی اسپانیا ، جنگجو ترسناک المنصور سوار خشونت شدیدی از طریق شمال اسپانیا شد و با ورود به سانتیاگو د کامپوستلا ، او از شیوه ای مبتکرانه برای خشم دشمنان خود برداشت. اول ، او مستقیم سوار بر کلیسای جامع شهر با اسب سوار شد و نوشیدنی آب شده خود را از قلم مقدس بیرون آورد. به نظر می رسید که اگر به اندازه کافی توهین نکند ، منصور سپس زنگ های ساختمان را برداشته و به کوردوبا منتقل کرد ، جایی که ذوب شدند و برای مسجد جامع شهر به چراغانی تبدیل شدند.

در سال 1236 ، کوردوبا توسط مسیحیان بازپس گرفت. پادشاه فردیناند سوم بلافاصله دستور داد تا فانوسهای مسجد را به Santiago de Compostela منتقل کنند ، جایی که آنها را به زنگ هایی برای کلیسای جامع شهر تبدیل کردند. پادشاهان مسیحی متعاقب آن مسجد را تغییر داده و به آن افزودند - اما هرگز تخریب نشد - و نتیجه آن ساختار ترکیبی باقی مانده است: در اواسط قرن سیزدهم میلادی ، پادشاه آلفونسو X نظارت بر ساخت و سازهای Villaviciosa و Royal Chapels (دومی که دوباره توسط هنری بازسازی شد) نظارت داشت. II در قرن 14th) ، و در قرن شانزدهم شارل پنجم شبستان بزرگ رنسانس درست در وسط mezquita اضافه کرد. اگرچه ظاهرا او از نتیجه ناامید شده است.

 

 ساختارمسجد-کلیسای جامع کوردوبا

وجهه ترین عکس این مسجد سالن اصلی وسیع آن است که توسط بیش از 850 ستون دو قوس دار پشتیبانی می شود. با عدم احترام به تحمل مقاومت آنها ، مورها غارت رومیان سایت شدند و ویزیگوت برای ساختن آنها یاس ، اونیکس ، سنگ مرمر و گرانیت لازم است - درست همانطور که در اوایل قرن یازدهم ، آنها از مصالحی از آمفی تئاتر بزرگ رومی مالاگا برای ساخت استفاده می کردند. قلعه Alcazaba شهر. از ویژگی های دو قوس نمادین و تا حدودی هیپنوتیزم ، نتیجه ضرورت معماری بود ، زیرا با ستون های تک قوس (ارتفاع حدود هفت یا هشت پا) سقف عظیم بسیار کم بود. نور و آفتاب و سایه ها هنگامی که در میان آنها سرگردان هستید ، جلوه های غیرمعمولی را ایجاد می کنند ، و در مورد تاریخچه مشکل ساز این ساختمان بزرگ فکر می کنند.

کلیسای سَکرِه‌کُر دو مون‌مارتر (Basilique du Sacré-Coeur)

تاریخچه کمی از Sacre Coeur

پس از پایان جنگ فرانکو و پروسیان در سال 1870 ، مردم فرانسه تصمیم گرفتند یک کلیسا را ​​به افتخار قلب مقدس در پاریس در آستانه Montmartre بنا کنند. در ابتدا بودجه ساخت Sacre Coeur فقط از اهدا کنندگان ثروتمند تأمین می شد. با این حال در سال 1873 ، دولت فرانسه تصمیم گرفت که ساخت و ساز خود را به عنوان یک تعهد دولتی انجام دهد. هفتاد و هشت معمار مختلف برای حق طراحی Sacre Couer وارد رقابت شدند. طرح برنده توسط یک معمار کهنه‌کار به نام پل آبادی ارائه شد. آبادی پیش از این به دلیل ترمیم کلیسای جامع سنت جبهه در Perigueux به خوبی شناخته شده بود.

بنای کلیسای ساکر کوئور در پاریس ، فرانسه.

نقشه هایی برای باسیلای جدید خواستار ساختمانی از سبک رومی و بیزانس بود و اولین سنگ در سال 1875 گذاشته شد. آبادی در سال 1884 با پایه و اساس کلیسای ساخته شده درگذشت. (یادداشت جانبی: ما یک تور پیاده روی عالی Sacre Coeur و مناطق اطراف خود را ارائه می دهیم)

Sacre Coeur در سال 1914 که تکمیل شد ، تا سال 1919 پس از پایان جنگ جهانی اول تقدیس نشد. کل هزینه ساخت ساکر کوئر 40 میلیون فرانک بود.

هنر داخلی کلیسای ساکر کوئور در پاریس.

فضای داخلی کلیسا شامل یکی از بزرگترین موزائیک های جهان است که عیسی مسیح را با آغوش دراز ترسیم کرده است. برج ناقوس در نزدیکی شامل "ساویارد" ، زنگ باشکوهی است که در سال 1895 در شهر آنسی ریخته شد. این یکی از سنگین ترین زنگ های جهان به وزن بیش از 19 تن است.

ساکر کوئر یکی از بهترین مکانهای بازدید در پاریس است که فقط با برج مونتپارنس و برج ایفل به رقابت می پردازد تا چشم انداز پرندگان از شهر را ببینید.

Sacre Coeur - مکانهایی برای دیدن

مونتمارت

ریحان قلب مقدس

تزئین دائمی - نماز بدون وقفه هر روز و شب از سال 1885

میدان "هنرمندان" در Place du Tertre

کویر مرنجاب

کویر سرزمینی بدون هیاهو و دارای آرامش کم نظیر که راه رفتن روی شن‌ها و رمل‌های آن حس شگفت‌انگیزی دارد، تماشای رقص شن‌ها در باد و طلوع و غروب خورشید همراه با سایه‌ی سرخی که روی تپه‌های آن می افتد هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌کند. اگر مسافر کویر باشید تجربه‌ی دیدن آسمان پر از ستاره در شب همراه با سکوتی عمیق هیچگاه از ذهنتان پاک نمی‌شود. در بین مقصد‌های کویرگردی، شاید کویر مرنجاب انتخاب شما باشد. در ادامه از جاذبه‌های این کویر یاد می‌کنیم.

حالا چرا مرنجاب؟

به علت وجود شن و ماسه نرم و روان در این منطقه حفر چاه و قنات بسیار سخت و دشوار می‌باشد، همین دشواری دسترسی به آب موجب شد تا اسم "مرد رنج آب" را بر آن بنهند که به مرور زمان به مرنجاب تبدیل شد.

مرنجاب کجاست؟

این کویر در استان اصفهان و در نزدیکی شهر کاشان در قسمت شمالی شهرستان آران و بیدگل قرار دارد. ارتفاع آن از سطح آب دریا حدود 850 متر می‌باشد و موقعیت جغرافیایی آن  در قلب کویر‌های ایران محسوب می‌شود به طوری که از شمال به دریاچه نمک آران و بیدگل، از شرق به پارک ملی کویرو از غرب به کویر مسیله منتهی می‌شود.

دریاچه نمک آران و بیدگل

در زمان بارندگی ارتفاع آب در این دریاچه به 2 سانتی متر می‌رسد که به لطف تاپش مستقیم خورشید به سرعت تبخیر می‌شود. پس اگر برای بازدید از این دریاچه می‌روید و دوست دارید آن را با آب ببنید باید فصول پر بارش را برای گردشگری در این منطقه انتخاب کنید. اما تماشای آن در فصول کم بارش هم خالی از لطف نیست، با هربار تبخیر آب رسوبات نمکی  شکل‌های هندسی و گاها عجیب و شگفت آوری را پدید می‌آورند. جالب است بدانید عمق نمک در این دریاچه از 5 تا 45 متر متغیر است.

جزیره سرگردان

جزیره‌ای که هیچ پوشش گیاهی ندارد و به غیر از فصول پر بارش در بقیه سال به تپه‌ای نمک زار تبدیل می‌شود. دلیل جاذبه آن این است که دائما در حال حرکت است به همین خاطر سرگردان صدایش می‌زنند. امروزه فهمیدند علت این اتفاق گرمای شدید منطقه، خطای دید و شکست نور باعث نمایش سرگردانی این جزیره شده است.

چاه دستکن

از جاذبه‌ی دیگر این وجود چاه دستکن است که طرفداران زیادی دارد (عده‌ای محلی معتقدند این چاه در گذشته قدیم توسط امام رضا حفر گشته است!). آب این چاه به علت ماسه‌های درون آن که نمک را به خود جذب می‌کنند، شیرین است.

مرنجاب و تاریخ

زمانی که ازبک‌ها و افغان‌ها به خاطر دریاچه‌ی نمک به مرز‌های اصفهان نزدیک شدند، شاه عباس صفوی در سال 1012 هجری دستور ساخت کاروانسرایی در مسیر جاده ابریشم برای استراحت کاروان‌ها و تجار را صادر کرد. این کاروانسرا به شکل مربعی 3500 متر مربع مساحت دارد که شامل 29 اتاق می‌شود. اما در بالای آن سنگرهای دیدبانی برای حفظ امنیت کاروانیان قرار دارد، به طور کلی ۶ برج در دیواره‌های آن گزاشته شده است. جالب است که این کاوانسرا تا سال 1378 ملک شخصی فردی به اسم شیبانی بوده تا توسط سازمان میراث فرهنگی از او خریداری شده و سرانجام در سال 1384 در میان آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

محیط توپولوژیک مرنجاب

پوشش گیاهی این بیابان از نوع گیاهان شور پسند مثل درخت گز، درخت تاغ و بوته‌های اسکنبیل و... می‌باشد.

هم چنین جانوران زیادی از جمله گرگ، شغال، کفتار، روباه شنی، بزمجه و افتاب پرست در این بیابان دیده شده اند. اگر خوش شانس باشید شاید هنگام بازدید از این بیابان شاهد عبور شتران نیز باشید.

تفریحات مرنجاب

یکی از سرگرم کننده ترین تفریحات دراین بیابان امکان کرایه شتر و موتور و گشتن بر تپه‌های شنی می‌باشد.

غار کرفتو

 استان کردستان پر از جاذبه‌های تاریخی و دیدنی است، اما یکی از منحصر به فردترین آنها شاهکار معماری صخره‌ای  طبقه‌ای در یک رشته کوه آهکی با قدمتی ۷۰۰۰ ساله که در ۷۰ کیلومتری شهر سقز قرار دارد به اسم غار کرفتو یا غار خورشید (در زبان محلی کرف به معنی غار و تو به معنی خورشید است) می‌باشد. از این غار باشکوه با عنوان ‌هایی از جمله بزرگترین غار دستکن و طولانی ترین غار تاریخی ایران نیز می‌شود یاد کرد.

تاریخچه غار کرفتو

طبق شواهد و کاوش ‌هایی که روی سنگ‌ها و رسوبات این غار انجام شده حدسیات بر این است که  این غار در دوره سوم زمین‎‌شناسی به اسم دوره مزوزوئیک در زیر آب قرار داشته و بعد از دوره خشکسالی از زیر آب بیرون آمده است. کتیبه‌ها و آثار تاریخی مربوط به سده سوم هجری قمری در آن دیده می‌شود.

یکی از این کتیبه‌ها روی سر در ورودی یکی از اتاق‌های طبقه سوم وجود دارد که در سال 1818 توسط رابرت کرپورتر بازدید و ترجمه شد اما در سال 1383 هنری اولینسون ترجمه قبلی را اصلاح کرد. "این خانه هرالکس است، هرکس وارد شود در امان است" نوشته رو کتیبه می‌باشد به همین خاطر عده‌ای این غار را به معبد الهه‌ی یونانی نامگذاری کردند. از همین رو محققان فکر می‌کردند که این غار زمانی سکونتگاه سلوکیان بوده است که ایشان بعد از فتوحات اشکانیان به غرب کشور سفر کرده‌اند. اما مطالعات و کاوش‌های زیادی که حتی تا عمق 5 متری روی سنگ‌ها و ساختار زمین‌شناسی آن انجام شد مشخص کرد که در دوره‌ی پیش از تاریخ و از اواخر هزاره چهارم و پنجم پیش از میلاد این غار و غار‌های دیگری مثل غار کانی میکائیل که در 1 کیلومتری کرفتو قرار دارد توسط انسان مورد استفاده بوده است (اما گویا در یک دوره هزار ساله قبل میلاد هیچ رد انسانی در آن دیده نشده و در آن زمان غیر استفاده بوده تا دوباره در دوره‌ای مورد توجه سلوکیان و اشکانیان و دوره اسلامی قرار گرفته است).

در سال 1380 مطالعات بیشتر روی دامنه‌ی جنوبی و آن سوی دره در دامنه‌ی کوه سه دختران به کشف یک گورستان مربوط به دوره اسلامی در قرون 7 و8 هجری قمری سرانجامید که اطمینان را در مورد اهمیت منطقه در زمان اشکانیان و دوره اسلامی، بیشتر می‌کند.

طرح غار کرفتو

غار کرفتو با طول 750 متر و با راه‌های فرعی زیادی که برای اتصال طبقات آن وجود دارد، شامل دو بخش طبیعی و دستکن می‌باشد. بخش دستکن آن آپارتمانی 4 طبقه با اتاق‌ های تو در تو (روی دیواره‌ی برخی اتاق‌ها نقشهایی از جانوران و گیاهان وجود دارد مثل گوزن‌) و نورگیر هایی برای سکونت انسان طراحی شده (نشان از هوش معماری و آپارتمان‌نشینی تاریخی ایرانیان می‌دهد) که ارتفاع دهانه ورودی آن از سر تپه 25 متر است.  با توجه به نظرات مردمی زیباترین بخش دستکن غار طبقه سوم می‌باشد که سقف آن به فرم کمانی و تزئینات پنجره‌های آن مشابه معماری تپه نوشیجان ملایر از دوران ماد‌ها می‌باشد. این غار به طور کلی بادگیر نیست دامنه جنوبی آن در زمستان پوشیده نمی‌شود اما 500 متر آن طرف تر دامنه بادگیر است.

برای رسیدن به بخش طبیعی آن که در در ارتفاع 100 متری نسبت به زمین قرار دارد باید حدود 200 پله را طی کرد. دالان‌های طبیعی با بیش از 600 متر طول و ارتفاع 1 تا 12 متر در آنجا قرار دارند.

چشمه‌ی آب در غار کرفتو

در دامنه‌ی این غار چشمه‌های آبی وجود دارد که همواره موجب شگفت‌زدگی بازدید‌کنندگان می‌شود. حفره‌هایی در یکی از قسمت‌های دستکن غار (که وجود تنوری در آن نشان می‌دهد محل طبخ غذا بوده است) وجود دارد که نشان می‌دهد آب‌رسانی از یک دریاچه مرکزی  به اتاق‌های غار انجام میشده است.